بسم الله الرحمن الرحیم اسعدالله ایامکم.... تفسیر موضوعی: پرتوی از غدیر در آیینه آیات ۱۸ ذی‌الحجه و عید بزرگ انسانیت شاید بفرمایید عیدغدیر ، عید درون دینی و مذهبی و مختص شیعیان است! وقتی به منش جرج جرداق مسیحی و ارتباط او با امیرالمومنین علی علیه السلام و نهج‌البلاغه نگاه می‌کنم، و حقیقتی که او در خصوص نامه ۵۳ بیان کرده، می‌گویم امروز عید تمام بشریت و انسانیت است که البته جدای از حقیقت دین نیست. جرج جرداق مسیحی می‌گوید: عواطف عمیق انسانی در نامه ۵۳ نهج‌البلاغه موج میزند و ارزش‌های انسانی در آن پیداست و پر از معنویت است در حالی که این نامه متعلق به بیش از هزار سال پیش و توسط بزرگ مردی ابلاغ و اعلان شده است که خود در رأس معنویت ، انسانیت و ارزش‌های انسانی قرار دارد و تمام آن‌ها را در عمل به قله کمال رسانده است. «و لذا این عید ، عید انسانیت است» اما حقیقت غدیر از منظر آیات قرآن که کلام الهی و تبیین کننده غدیر است: ۱.۞ یَـٰۤأَیُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ مَاۤ أُنزِلَ إِلَیۡكَ مِن رَّبِّكَۖ وَإِن لَّمۡ تَفۡعَلۡ فَمَا بَلَّغۡتَ رِسَالَتَهُۥۚ وَٱللَّهُ یَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا یَهۡدِی ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَـٰفِرِینَ[سوره المائدة 67]» ای پامبر! آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن، اگر انجام ندادی، رسالت او را ابلاغ نکردی و خداوند تو را از مردمان حفظ خواهد کرد.» جالب است بدانید مرحوم علامه امینی در جلد اول کتاب «الغدیر» نام سی نفر از دانشمندان اهل سنت را آورده است که گفته‌اند: این آیه در روز غدیرخم در مورد علی بن ابیطالب نازل شده است. ۲. پس از سخنان پیامبر هنوز مردم متفرق نشده بودند که جبرئیل نازل شد و این آیه را آورد: «....الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا...» امروز دین شما را کامل ساخته و نعمتم را بر شما تمام کردم و به این که دین شما دین اسلام باشد، راضی شدم..... در این مورد نیز توجه کنید، در همان کتاب «الغدیر» نام ۱۶ نفر از دانشمندان اهل سنت با ذکر کتاب و اشاره به صفحه مورد نظر آمده است که همگی آن ها گفته‌اند: این آیه در روز غدیرخم بعد از نصب علی بن ابیطالب به وسیله رسول خدا نازل شده است. جالب تر از همه این است که وقتی سخنان پیامبر تمام شد، مردی به نام «جابر بن نضر» یا بنا به گفته برخی به نام «حارث بن نعمان» حضور پیامبر آمده عرض کرد: یا محمد! به ما دستور دادی، به یگانگی خداوند و پیامبری تو شهادت دهیم و از ما خواستی نماز و روزه، حج و زکات انجام دهیم، همه را پذیرفتیم. ولی به این مقدار بسنده نکردی و امروز، پسر عمویت «علی» را بر ما گماردی و او را به همه ما ترجیح دادی و فرمودی: «من کنت مولاه فعلی مولاه». آیا آنچه گفتی از سوی خداوند بود یا خواست خودت؟ رسول خدا فرمودند: سوگند به آن خدایی که جز او معبودی نیست، آنچه گفتم به دستور خداوند بوده است. آن مرد با ناراحتی پشت به رسول خدا نموده و رفت تا بر شترش سوار شود ولی در بین راه با خدا چنین مناجات کرد: بار خدایا اگر آنچه (محمد) می گوید حق است، فرمان بده از آسمان بر ما سنگ ببارد یا عذابی دردناک به سوی ما روانه ساز، این جمله را گفت، هنوز به شترش نرسیده بود که ناگاه سنگی از آسمان فرود آمد و سر او را نشانه گرفت، از مغز سر وارد بدنش شد و از پایین بیرون آمد و او را در جا کشت و به دنبال آن این آیات از سوره معارج نازل شد: «سئل سائل بعذاب واقع، للکافرین لیس له دافع، من الله ذی المعارج» (سوره معارج، آیات ۱ - ۳) سائلی از خداوند بزرگ طلب عذاب کرد، عذابی که بلافاصله واقع شد و هیچ قدرتی آن عذاب را از کافران نمی تواند دفع کند. «و العاقبة للمتقین»