⭕️بحران برق در عراق و یک الزام راهبردی برای ایران 🔹 مسئولان امر باید بپذیرند که نیازهای امنیتی و نظامی عراق در حال فروکش‌کردن و نیازهای معیشتی و رفاهی آن‌ها در حال برجسته‌شدن است. باید برای رفع این نیازها برنامه‌ریزی کرد و البته منصفانه از سود آن بهره‌مند شد. 🔺اگر ایران برقی بیشتر از مصارف داخلی در اختیار داشت، اکنون می‌توانست به کشور عراق فروخته و تا حدی مانع از بی‌ثباتی در برخی شهرهای آن و حتی مانع از بروز برخی گرایش‌های ضد ایرانی در برخی شهرهای شیعی آن شود. 🔹واقعیت این است که آن‌چه طی روزهای اخیر در عراق و ایران پیرامون کمبود برق در جریان است، مثال خوبی است برای جایگاه توان داخلی در نقش‌آفرینی‌های منطقه‌ای. برق ایران در شرایط کنونی می‌توانست به صورت نسبی، ضامن ثبات عراق بوده و حتی در مسیر دیپلماسی عمومی ایران قرار گیرد، در حالی که کمبود آن در داخل (به هر دلیلی)، این مزیت راهبردی را در شرایط کنونی از ایران گرفته است. مثال‌های متعدد دیگری در این خصوص می‌توان زد. سودان اما احتمالا شگفت‌انگیزترین و یکی از بدترین هزینه‌هایی است که ایران داده است. اگر ایران، اقتصادی قوی داشت و می‌توانست دست سودانِ متحدِ محور مقاومت را بگیرد، شاید اکنون عمر البشیر، همراهی با عربستان و امارات و قطر را تست نمی‌کرد و از ایران روی برنمی‌گرداند. 🔺شوربختانه وضعیت اقتصاد ایران نابسامان است. این، منطقا و الزاما به‌معنای حذف نقش‌آفرینی‌های منطقه‌ای ایران نیست که از قضا محیط راهبردی ایران، چنین حضوری را ضروری می‌سازد. حتی با یک برنامه‌ریزی صحیح، چنین حضوری می‌تواند موجب سودآوری مالی و ارتقاء هم‌گرایی‌های سیاسی و امنیتی نیز شود. اما قابل انکار نیست که اگر ایران وضعیت اقتصادی سامان‌یافته‌تری داشت، حضوری منسجم‌تر در منطقه را می‌توانست تجربه کرده و از اهرم‌های بیشتری برای استقرار نظم مرجح خود بهره‌مند باشد. باید در این مسیر کوشید. ✍🏻 #سعید_ساسانیان 🔹 Eitaa.com/teribon_ir 🔸 http://sapp.ir/teribon_ir 🔺http://ble.im/teribon_ir 🔹 t.me/teribon