⬇️ ⬇️ با یکی از منتقدان امر به معروف و نهی از منکر! به صحبت نشستم. بحثش این بود که نباید کار را به بگو مگو بکشانیم، نباید با این نوع برخورد جامعه را ملتهب کنیم حتی اگر جایی پای دفاع از قانون هم در میان باشد، باید از ضابط قانون بخواهیم که وارد شود. در حین بحث و گفتگو، دزدی کیفش را قاپید! و او به دنبال دزد دوان دوان حرکت کرد و سرانجام یقه‌اش را گرفت. دیدم با او دعوایش شده و ... حرفش را متذکر شدم که ادعا داشت باید به جای مجادله، از ضابط قانون بخواهیم وارد شوند، حالا چرا خودش وارد میدان شده؟ چرا همان زمان که کیفش دزدیه شد به حای دنبال کردن دزد به پلیس اطلاع نداد؟ چرا به جای اینکه وارد مجادله و دعوا با دزد شود، برخورد با او را به قانون واگذار نکرد و... حرفش جالب بود، او می‌گفت اگر با پلیس تماس می‌گرفتم دزد از دستم در می‌رفت و من نمی‌توانستم به این زودی به آنچه از دستم رفته برسم. به او گفتم، دقیقا دلیل آمران به معروف و ناهیان از منکر همین است. آنها نمی‌خواهند امنیت، عفاف، حجب و حیای زنان و دختران و جوانان‌شان و در یک کلام ناموس‌شان به دست دزدان بی‌غیرت و بی‌ناموس از دست برود. ✍: محمد خاکپور ☂ http://eitaa.com/chaharrah_majazi