«ما را خواهی، جمله حديث ماكن» ای دوست مهربان! فرزند و پیوند و دوست و آشنا و این و آن، هر کس که تو می بینی، چون کار افتاد، همه به خود درمانده اند و با خود هم راهند. . تا بدانی که وقت پیچاپیچ هیچ کس مر تو را نباشد هیچ و چگونه چنین نباشد، همه فقیر و عاجزند، درمانده و ناقصند، شخصی که در خود فقیر و ناقص باشد، اول به تکمیل خود مشغول بایدش بود و ازاله فقر و نقص از خود، بعد از آنکه در خود تمام شود و از خودش چیزی زیاده باشد، به دیگران برسد. و دانی که تام و فوق التام خدا است. مهر از این و آن بگسل و انس با باب و مام بهل روی به خدای آر و انس با او گیر. 📙 احسن التراتیب فی نظم درر المکاتیب ص۱۹۹ ‍ #مراقبه #ذکر_کثیر ♦️کانال تذکرة الاولیاء @tezkar در ایتا eitaa.com/tezkar