‍ آیت الله حق شناس ماه شریف ماه رجب یا یک قدری از معصیتت کم کن، یا یک قدری بر طاعتت اضافه کن. مثلا وقتی اذان می گویند، وقت اذان صحبت نکن! استاد من رحمه الله می گفت: هر كس موقع اذان صحبت دنیا و متفرقه کند، زبانش هنگام مردن برای گفتن شهادتین لکنت پیدا می کند. اذان را حکایت بکن؛ مثلا وقتی مؤذن می گوید: الله اکبر، تو هم بگو: الله اكبر. یک چیزی اضافه کن! قرآنت را اضافه کن، توجهت را به پروردگار اضافه کن. پروردگار می فرماید: فوق تصور شماست آن چیزی که من برای عباد صالح خودم ذخیره کرده ام. این روایت را هم برای نماز شب خوانها دارد و هم برای اهل ماه رجب، این قدر که من می ریزم بر سر بندگان صالح خودم از مغفرت و رحمت. حالا بیا و جلوی اراده های خودت را بگیر؛ اینقدر نگو من این همه عبادت کردم. اول گناه تو همین است. چون تو این روایت را نشنیدهای: إذا أراد الله بعبد خيرا ألهاه عن محاسنه و جعل مساويه بين عينيه و کرهه مجالسة المغرضين عن ذكر الله. اگر خیر متوجه یک بنده ای بشود، اصلا خودش را که هیچ می بیند، عبادتش را هم هیچ تصور می کند. اگر خداوند برای بنده ای خیر بخواهد، او را از عبادیات خودش منصرف می کند. چقدر من نماز جماعت خواندم، دیشب هم نماز شب خواندم، چقدر صدقه دادم، نه! هیچ اینها را به حساب نمی آورد. اما بر عکس، عیوبش را جلوی چشمهایش قرار می دهد. مواعظ 2 ص 18 کانال تذکرة الاولیاء @tezkar در ایتا eitaa.com/tezkar سروش https://Sapp.ir/tezkar