🔶آیت الله میرزا جواد تهرانی رحمة الله علیه در یکی از شبها، دیر وقت به منزل می‌آیند. به در منزل که می‌رسند، متوجّه می‌شوند که کلید منزل همراهشان نیست. 🔶 به خاطر رعایت حال خانواده‌شان که خواب بودند، از در زدن خودداری می‌کنند. و با توجّه به اینکه هوا هم قدری سرد بود، در کوچه می‌مانند و تا اذان صبح همانجا قدم می‌زنند. 🔶 هنگام اذان که اهل خانه برای نماز صبح بیدار می‌شوند، آقا در می‌زنند. یکی از فرزندان ایشان که از قضیه خبردار می‌شود، سؤال می‌کند: چرا زنگ نزدید؟! 🔶 ایشان می‌گویند: شما خواب بودید، زنگ زدنِ من موجب آزار و اذیّت شما می‌شد. 📚 خاطراتی از آیینه اخلاق، ص ۱۱ 🌹 @thavlmanvi 🌹