...مشکل من همینجا بود، که امامم را با ''دل''م پذیرفته بودم و واقعا دوستش داشتم نه با ''اعتقاد عقلی'' و ''ایمان باطنی'' ! من فقط امامم را ''دوست'' داشتم، وگرنه جوری نبودم که بتوانم همه تصمیمات اش را بپذیرم و بی چون و چرا بگویم چشم! ..... [ همه نوکر ها ص ۸۸ ]