‌ 📝📝استراتژیست‌های خارج‌ازکنترل ✍️ ♈️یکی از مشکلات نظام این است که هر صاحب منبر و تریبونی خود را استراتژیست می‌داند و می‌تواند از جانب نظام سخنی بگوید که کلی حاشیه درست شود. گاهی یک امام‌جمعه در یک شهر دورافتاده دربارهٔ یک موضوعِ حساس سخنی بر زبان می‌آورد که تمام رسانه‌ها از آن پر می‌شوند. آن‌گاه باید همهٔ رسانه‌های رسمی بسیج شوند تا تبعات آن را صاف کنند. ♈️ پریروز آقای رفیق‌دوست سخن از گروگان‌هایی زد که ظرف نیم‌ساعت می‌تواند آنها را بکشد. سه روز است تلاش می‌کنند بگویند گروگانی در کار نیست. امروز آقای پناهیان گفته است: «الان سیدحسن نصرالله و رهبری ما دارند جنگ را فرسایشی می‌کنند که ریشه سوزانده شود. تمدن غرب، در یک جنگ فرسایشی در این منطقه نابود خواهد شد.» این در حالی‌ست که تمام مقامات سیاست‌خارجی کشور، از نمایندهٔ ایران در سازمان ملل گرفته تا وزیر و وکیل، همه در تلاش‌اند بگویند ما نقشی در تصمیم‌گیریِ جنگ این گروه‌ها با اسرائیل نداریم. ♈️تا وقتی که مسئلهٔ سیاسی و اقتصادی‌اجتماعی بود، حساسیت‌ها چندان خودش را نشان نمی‌داد. سخن گزافی گفته می‌شد و تأثیرش را هم می‌گذاشت ولی چندان به‌چشم نمی‌آمد. اما امروز دست‌ها همه روی ماشه‌اند. به قول آقای عبداللهیان که همین امروز گفته: «هر لحظه امکان گسترش جنگ وجود دارد.» ♈️در‌واقع، ما در این روزها روی میدان مین راه می‌رویم. کوچک‌ترین حرکتی می‌تواند همه‌چیز را به آتش بکشد. این است که باید به روشی جلو افرادی که با سخن‌های نسنجیده می‌توانند امکان انفجار را بیشتر کنند گرفته شود. ♈️در سه هفتهٔ اول جنگ که تحرک وزیرخارجه زیاد بود و تقریباً همهٔ تماس‌ها و موضع‌گیری‌ها از سوی او انجام می‌شد، گمان می‌رفت تقسیم‌کار مناسبی برای کنترل بحران موجود انجام شده است. اما با طولانی شدن بحران، انگار به‌تدریج سامان این کار از دست خارج شده است. مراقب باشید کار دست مملکت ندهید!