از آفتابِ تو صدها ستاره می جوشد چه انقلابِ عظیمی دوباره می جوشد همینکه با غمِ اسلام هم نوا شده ایم بلادِ کفر و مسلمان هماره می جوشد تو ماه هستی و هفت آسمان دعاگویت هزار مرثیه خون از مناره می جوشد چقدر لاله ی دلخون ز خاک رویید و طنین نور تو در قلبِ پاره می جوشد ز داغ دوری تو چشم کوچه بارانی ست که اشکِ منتظران چون شراره میجوشد مرا به دولت ِجمهوری خودت برسان که عطرِ یاد خدا آشکاره می جوشد! #صفيه‌قومنجانی