💥عوامل گمراهى و انحراف در قرآن ✍ #حجت_الاسلام_قرائتی : در قرآن، عوامل گمراهى و انحراف چنين معرّفى شده‌اند: ١. رفيق بد. «لقد اضلّنى عن الذّكر» ، دوست بد مرا گمراه كرد. ٢. هوى‌ و هوس. «و لا تَتّبع الهَوى فيضلّك عن سبيل اللّه» ، از هوسهاى خود پيروى نكن، زيرا تو را از راه خدا منحرف مى‌كند. ٣. دانشمندان منحرف. «يَكتبون الكتاب بايديهم ثمّ‌ يَقولون هذا من عِنداللّه» ، مطالبى را با دست خود مى‌نويسند و مى‌گويند اين از طرف خداوند است. ٤. رهبران گمراه. «وَ اضلّ‌ فرعونُ‌ قومَه» ، فرعون قوم خود را گمراه كرد. ٥. شيطان. «انّه عدوٌّ مُضِلّ‌ مُبين» ، قطعاً شيطان گمراه كننده آشكارى است. ٦. اكثريّت گمراه. «و ان تُطِع اكثر مَن فى الارض يُضِلّوك عن سبيلِ‌ اللّه» ، اگر از اكثريّت كسانى كه در زمين هستند پيروى نمائى، تو را از راه خدا منحرف مى‌كنند. ٧. والدين گمراه. «انّا وَجَدنا آباءنا... و انّا على آثارهم مُقتدون» ، همانا ما والدين خود را بت‌پرست يافتيم و به آنان اقتدا كرديم. انگيزه‌هاى سؤال يكسان نيست : الف: گاهى سؤال براى فهميدن است. «فاسئلوا اهل الذّكر» ب: گاهى سؤال براى توبيخ ديگران است. «ءَانت قلت للنّاس اتّخذونى واُمّى الهَين من دون اللّه» خداوند براى توبيخ طرفداران حضرت عيسى عليه السلام او را مورد عتاب قرار مى‌دهد كه آيا تو به مردم گفتى علاوه بر «اللّه»، من و مادرم را دو خداى ديگر بگيريد؟ ج: گاهى سؤال براى توبيخ شخص است. «ام هم ضلّوا السبيل» 📚٤٠٠ نكته از تفسير نور ، ص ۲۳۲ ♻️ این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید💯 ✴️ @Tollabe_pasokhgoo