از فوران احساس می گویم و مِهرِ مادر فرزندی از شب بیداری و رنج و در به دری کسی چه می داند چه حالی دارد مادر بودن از صبح تا شب به فکر خواب و خوراک بودن با اینکه درون قلبمان غلغله ی مِهر است زبانمان گرز گران ِ سر به مُهر است بکن ، نکن های بسیار داریم باید نبایدهای پر تکرار داریم. تا آشنا کنیم فرزندمان را به قید و بند قصه همین است ،قصه ی مادران دغدغه مند! ما مادران پر از احساس دائم خرج می کنیم هدر می‌دهیم، شور و احساس گاه آب بازی خوب است و پُر از خلاقیت گاه بی ادبی و عینِ وقاحت گاه سر وصدا خوب است و نشانه ی شادابی گاه مایه ی ننگ و شرمساری بی نوا طفلک بچه ی آدمی با هر نشانه ی رشدش می خورد برچسب بد یا عالی کودک کودک است و کودکی می کند با احساس من و تو که بازی نمی کند واقعا سخت است تنظیمِ احساس از فوران کاهیدن و سکوتِ بر اساس مادریم دیگر ، چه می شود کرد بزرگ شود می فهمد چرا اینگونه می شود! 🌸🌸🌸🌸 🖋معصومه رسولی مهر @tollabolkarimeh