و لا تَمْكُرْ بِى فِى حِيلَتِكَ(دعای ابوحمزه ثمالی) پروردگارم! چه اوقاتی که به خیال خام خود، مکر کردم و حیله به‌کار بردم و تو با آن حذاقت و حدت نظری که در امور داری، مرا دیدی و از کنارم لطیف و آرام عبور کردی! و این خود بالاترین مکری بود که به‌کار بستی دربرابر من جاهل حیلت‌باز! آری، رهایم کردی تا با حیلت خویش بمانم و در گردابی که خود ساختم، گرفتار آیم. «و مکروا و مکرالله و الله خیرالماکرین» اکنون این منم؛ بندهٔ نادانت که به خیال باطل خویش تو را دور زده و از دام عقابت جَسته‌ام؛ وه چه خیال باطلی! مولای من! با من چنین مکری به‌کار مبر و مرا در چنگال حیلت خودم گرفتار مکن! ادبم کن و مگذار تا در این دور باطل غرق گردم. به کرامتت با من روبرو شو و هر آن‌گونه خود صلاح می‌دانی، آگاهم ساز: با مهر و لطفت یا قهر و عتابت... @tollabolkarimeh