خطابه غدیر (۱۸): بیعت با (علیه السلام) و یادآوری نکات ضروری ...مَعاشِرَ النّاسِ، إنَّکُمْ أَکْثَرُ مِنْ أَنْ تُصافِقُونی بِکَفٍّ واحِدٍ فی وَقْتٍ واحِدٍ وَ قَدْ أَمَرَنِی اللّه‏ُ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ آخُذَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الإقْرارَ بِما عَقَّدْتُ لِعَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ لِمَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الأئِمَّةِ مِنّی وَ مِنْهُ، عَلی ما أَعْلَمْتُکُمْ أَنَّ ذُرِّیتی مِنْ صُلْبِهِ. ای مردم، شما بیش از آن هستید با یک دست و در یک زمان با من دست دهید و پروردگارم مرا مأمور کرده است که از زبان شما اقرار بگیرم درباره آنچه منعقد نمودم برای علی امیرالمؤمنین و امامانی که بعد از او می‌‏آیند و از نسل من و اویند، چنانکه به شما فهماندم که فرزندان من از صلب اویند. فَقُولُوا بِأَجْمَعِکُمْ: «إنّا سامِعُونَ مُطیعُونَ راضُونَ مُنْقادُونَ لِما بَلَّغْتَ عَنْ رَبِّنا وَ رَبِّکَ فی أَمْرِ إمامِنا عَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ مَنْ وُلِدَ مِنْ صُلْبِهِ مِنَ الأئِمَّةِ. نُبایعُکَ عَلی ذلِکَ بِقُلُوبِنا وَ أَنْفُسِنا وَ أَلْسِنَتِنا وَ أَیدینا. عَلی ذلِکَ نَحْیی وَ عَلَیهِ نَمُوتُ وَ عَلَیهِ نُبْعَثُ وَ لا نُغَیرُ وَلا نُبَدِّلُ وَ لا نَشُکُّ وَ لا نَجْحَدُ وَ لا نَرْتابُ وَ لا نَرْجِعُ عَنِ الْعَهْدِ وَلانَنْقُضُ الْمیثاقَ پس همگی چنین بگویید: «ما شنیدیم و اطاعت می‏‌کنیم و راضی هستیم و سر تسلیم فرود می‌‏آوریم درباره آنچه از جانب پروردگار ما و خودت به ما رساندی درباره امر امامتِ اماممان علی امیرالمؤمنین و امامانی که از صلب او به دنیا می‏‌آیند. بر این مطلب با قلب‏‌هایمان و با جانمان و با زبانمان و با دستانمان با تو بیعت می‏‌کنیم. بر این عقیده زنده‏ایم و با آن می‌‏میریم و روز قیامت با آن محشور می‏‌شویم. تغییر نخواهیم داد و تبدیل نمی‏کنیم و شک و انکار نمی‌‏نماییم و تردید به دل راه نمی‏‌دهیم و از این قول بر نمی‏‌گردیم و پیمان را نمی‏‌شکنیم. وَعَظْتَنا بِوَعْظِ اللّه‏ِ فی عَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ الأئِمَّةِ الَّذینَ ذَکَرْتَ مِنْ ذُرِّیتِکَ مِنْ وُلْدِهِ بَعْدَهُ، الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ مَنْ نَصَبَهُ اللّه‏ُ بَعْدَهُما تو ما را به موعظه الهی نصیحت نمودی درباره علی امیرالمؤمنین و امامانی که گفتی بعد از او از نسل تو و فرزندان اویند، یعنی حسن و حسین و آنان که خداوند بعد از آن دو منصوب نموده است. فَالْعَهْدُ وَالْمیثاقُ لَهُمْ مَأْخُوذٌ مِنّا، مِنْ قُلُوبِنا وَأَنْفُسِنا وَ أَلْسِنَتِنا وَ ضَمائِرِنا وَ أَیدینا. مَنْ أَدْرَکَها بِیدِهِ وَ إلاّ فَقَدْ أَقَرَّ بِلِسانِهِ وَ لا نَبْتَغی بِذلِکَ بَدَلاً وَ لا یرَی اللّه‏ُ مِنْ أَنْفُسِنا حِوَلاً. نَحْنُ نُؤَدّی ذلِکَ عَنْکَ الدّانی وَ الْقاصی مِنْ أَوْلادِنا وَ أَهالینا وَ نُشْهِدُ اللّه‏َ بِذلِکَ وَ کَفی بِاللّه‏ِ شَهیدا وَ أَنْتَ عَلَینا بِهِ شَهیدٌ» پس برای آنان عهد و پیمان از ما گرفته شد، از قلب‏هایمان و جان‏هایمان و زبان‏هایمان و ضمائرمان و دستهایمان. هر کس توانست با دست بیعت می‏نماید و گرنه با زبانش اقرار می‏کند. هرگز در پی تغییر این عهد نیستیم و خداوند (در این باره) از نفسهایمان دگرگونی نبیند. ما این مطالب را از قول تو به نزدیک و دور از فرزندانمان و فامیلمان می‏رسانیم، و خدا را بر آن شاهد می‏گیریم. خداوند در شاهد بودن کفایت می‏کند و تو نیز بر این اقرار ما شاهد هستی» مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ ؟ فَإنَّ اللّه‏َ یعْلَمُ کُلَّ صَوْتٍ وَخافِیةَ کُلِّ نَفْسٍ، «فَمَنِ اهْتَدی فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإنَّما یضِلُّ عَلَیها»، وَمَنْ بایعَ فَإنَّما یبایعُ اللّه‏َ، «یدُ اللّه‏ِ فَوْقَ أَیدیهِمْ» ای مردم، چه می‏‌گویید؟ خداوند هر صدایی را و پنهانی‏‌های هر کسی را می‏‌داند. پس هر کس هدایت یافت به نفع خودش است و هر کس گمراه شد به ضرر خودش گمراه شده است، و هر کس بیعت کند با خداوند بیعت می‏‌کند. دست خداوند بر روی دست بیعت‌کنندگان است. مَعاشِرَ النّاسِ، فَبایعُوا اللّه‏َ وَ بایعُونی وَ بایعُوا عَلِیا أمیرَالْمُؤْمِنینَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ وَ الأئِمَّةَ مِنْهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ کَلِمَةً باقِیةً ؛ یهْلِکُ اللّه‏ُ مَنْ غَدَرَ وَ یرحَمُ مَنْ وَفی. «فَمَنْ نَکَثَ فَإنَّما ینْکُثُ عَلی نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفی بِما عاهَدَ عَلَیهُ اللّه‏َ فَسَیؤْتیهِ أَجْرا عَظیما» ای مردم، با خدا بیعت کنید و با من بیعت نمایید و با علی امیرالمؤمنین و حسن و حسین و امامان از ایشان در دنیا و آخرت، به عنوان امامتی که در نسل ایشان باقی است بیعت کنید. خداوند بیعت‌شکنان را هلاک و وفاداران را مورد رحمت قرار می‏‌دهد. و هر کس بیعت را بشکند به ضرر خویش شکسته است، و هر کس به آنچه با خدا پیمان بسته وفا کند خداوند به او اجر عظیمی عنایت می‌‏فرماید... @toubaefaf