خطابه غدیر (۱۸): بیعت با
#امام_علی(علیه السلام) و یادآوری نکات ضروری
...مَعاشِرَ النّاسِ، إنَّکُمْ أَکْثَرُ مِنْ أَنْ تُصافِقُونی بِکَفٍّ واحِدٍ فی وَقْتٍ واحِدٍ وَ قَدْ أَمَرَنِی اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ آخُذَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الإقْرارَ بِما عَقَّدْتُ لِعَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ لِمَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الأئِمَّةِ مِنّی وَ مِنْهُ، عَلی ما أَعْلَمْتُکُمْ أَنَّ ذُرِّیتی مِنْ صُلْبِهِ.
ای مردم، شما بیش از آن هستید با یک دست و در یک زمان با من دست دهید و پروردگارم مرا مأمور کرده است که از زبان شما اقرار بگیرم درباره آنچه منعقد نمودم برای علی امیرالمؤمنین و امامانی که بعد از او میآیند و از نسل من و اویند، چنانکه به شما فهماندم که فرزندان من از صلب اویند.
فَقُولُوا بِأَجْمَعِکُمْ: «إنّا سامِعُونَ مُطیعُونَ راضُونَ مُنْقادُونَ لِما بَلَّغْتَ عَنْ رَبِّنا وَ رَبِّکَ فی أَمْرِ إمامِنا عَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ مَنْ وُلِدَ مِنْ صُلْبِهِ مِنَ الأئِمَّةِ. نُبایعُکَ عَلی ذلِکَ بِقُلُوبِنا وَ أَنْفُسِنا وَ أَلْسِنَتِنا وَ أَیدینا. عَلی ذلِکَ نَحْیی وَ عَلَیهِ نَمُوتُ وَ عَلَیهِ نُبْعَثُ وَ لا نُغَیرُ وَلا نُبَدِّلُ وَ لا نَشُکُّ وَ لا نَجْحَدُ وَ لا نَرْتابُ وَ لا نَرْجِعُ عَنِ الْعَهْدِ وَلانَنْقُضُ الْمیثاقَ پس همگی چنین بگویید: «ما شنیدیم و اطاعت میکنیم و راضی هستیم و سر تسلیم فرود میآوریم درباره آنچه از جانب پروردگار ما و خودت به ما رساندی درباره امر امامتِ اماممان علی امیرالمؤمنین و امامانی که از صلب او به دنیا میآیند. بر این مطلب با قلبهایمان و با جانمان و با زبانمان و با دستانمان با تو بیعت میکنیم. بر این عقیده زندهایم و با آن میمیریم و روز قیامت با آن محشور میشویم. تغییر نخواهیم داد و تبدیل نمیکنیم و شک و انکار نمینماییم و تردید به دل راه نمیدهیم و از این قول بر نمیگردیم و پیمان را نمیشکنیم.
وَعَظْتَنا بِوَعْظِ اللّهِ فی عَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ الأئِمَّةِ الَّذینَ ذَکَرْتَ مِنْ ذُرِّیتِکَ مِنْ وُلْدِهِ بَعْدَهُ، الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ مَنْ نَصَبَهُ اللّهُ بَعْدَهُما تو ما را به موعظه الهی نصیحت نمودی درباره علی امیرالمؤمنین و امامانی که گفتی بعد از او از نسل تو و فرزندان اویند، یعنی حسن و حسین و آنان که خداوند بعد از آن دو منصوب نموده است.
فَالْعَهْدُ وَالْمیثاقُ لَهُمْ مَأْخُوذٌ مِنّا، مِنْ قُلُوبِنا وَأَنْفُسِنا وَ أَلْسِنَتِنا وَ ضَمائِرِنا وَ أَیدینا. مَنْ أَدْرَکَها بِیدِهِ وَ إلاّ فَقَدْ أَقَرَّ بِلِسانِهِ وَ لا نَبْتَغی بِذلِکَ بَدَلاً وَ لا یرَی اللّهُ مِنْ أَنْفُسِنا حِوَلاً. نَحْنُ نُؤَدّی ذلِکَ عَنْکَ الدّانی وَ الْقاصی مِنْ أَوْلادِنا وَ أَهالینا وَ نُشْهِدُ اللّهَ بِذلِکَ وَ کَفی بِاللّهِ شَهیدا وَ أَنْتَ عَلَینا بِهِ شَهیدٌ»
پس برای آنان عهد و پیمان از ما گرفته شد، از قلبهایمان و جانهایمان و زبانهایمان و ضمائرمان و دستهایمان. هر کس توانست با دست بیعت مینماید و گرنه با زبانش اقرار میکند. هرگز در پی تغییر این عهد نیستیم و خداوند (در این باره) از نفسهایمان دگرگونی نبیند. ما این مطالب را از قول تو به نزدیک و دور از فرزندانمان و فامیلمان میرسانیم، و خدا را بر آن شاهد میگیریم. خداوند در شاهد بودن کفایت میکند و تو نیز بر این اقرار ما شاهد هستی»
مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ ؟ فَإنَّ اللّهَ یعْلَمُ کُلَّ صَوْتٍ وَخافِیةَ کُلِّ نَفْسٍ، «فَمَنِ اهْتَدی فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإنَّما یضِلُّ عَلَیها»، وَمَنْ بایعَ فَإنَّما یبایعُ اللّهَ، «یدُ اللّهِ فَوْقَ أَیدیهِمْ» ای مردم، چه میگویید؟ خداوند هر صدایی را و پنهانیهای هر کسی را میداند. پس هر کس هدایت یافت به نفع خودش است و هر کس گمراه شد به ضرر خودش گمراه شده است، و هر کس بیعت کند با خداوند بیعت میکند. دست خداوند بر روی دست بیعتکنندگان است.
مَعاشِرَ النّاسِ، فَبایعُوا اللّهَ وَ بایعُونی وَ بایعُوا عَلِیا أمیرَالْمُؤْمِنینَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ وَ الأئِمَّةَ مِنْهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ کَلِمَةً باقِیةً ؛ یهْلِکُ اللّهُ مَنْ غَدَرَ وَ یرحَمُ مَنْ وَفی. «فَمَنْ نَکَثَ فَإنَّما ینْکُثُ عَلی نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفی بِما عاهَدَ عَلَیهُ اللّهَ فَسَیؤْتیهِ أَجْرا عَظیما» ای مردم، با خدا بیعت کنید و با من بیعت نمایید و با علی امیرالمؤمنین و حسن و حسین و امامان از ایشان در دنیا و آخرت، به عنوان امامتی که در نسل ایشان باقی است بیعت کنید. خداوند بیعتشکنان را هلاک و وفاداران را مورد رحمت قرار میدهد. و هر کس بیعت را بشکند به ضرر خویش شکسته است، و هر کس به آنچه با خدا پیمان بسته وفا کند خداوند به او اجر عظیمی عنایت میفرماید...
@toubaefaf