حقه ای به نام توهم پیشرفت! یکی از ابزارهای تبلیغاتی بوقچیهایِِ باند حاکم برای استمرار وضعِ موجود اردکان، این است که اگر وقفه ای در حکومتِ این باند ایجاد شود، پیشرفت اردکان مختل یا متوقف می شود! نمی دانم منظورِ این جماعت از پیشرفت چیست؟! اما می دانم که یا خبر از بقیه شهرهای استان ندارند یا حاضرند همه وجدان خود را برای دنیایِ خود و دیگران، لگدمال کنند! به مرور مقایسه ای بین وضعیت اردکان و شهر همجوارش میبد خواهم کرد؛ تا روشن شود که نه تنها پیشرفت نداشتیم، بلکه نسبت به شهری که تا سه دهه قبل یکی از توابع اردکان بود، چقدر عقب افتاده ایم؛ و البته با درود بر همتِ مسئولانِ بی ادعایِ میبد. در گام اول، وضعیت بهداشت و درمان این دو شهر را مقایسه می کنم تا معلوم شود در اوهام باند حاکم پیشرفته هستیم؛ اما در عمل، هر روز بدتر از روز قبلیم. همه کسانی که سر و کاری با بیماری و درمان داشتند، می دانند شهر میبد در همه بخشهای زیر بهتر و پیشرفته تر از اردکان است: تعداد تختهای بیمارستانی، تعداد و تنوع متخصصان شاغل در بخش خصوصی و دولتی، تجهیزات بیشتر و پیشرفته تر پزشکی، تعداد آزمایشگاهها، درمانگاههای شبانه روزی دندانپزشکی، سونوگرافی و پزشکان متخصص زنان و زایمان، تخصصهای موجود در درمانگاه تأمین اجتماعی، پیشتازی در برقراری طب اورژانس و ... نمی دانم بوقچیها از کدام پیشرفت می گویند! اما می دانم در حوزه بهداشت و درمان و تجهیزات پزشکی اردکان در مقایسه با میبد هیچ حرفی برای گفتن ندارد! لطفا بوقچیهای کدخدا توهمِ پیشرفت را برای خودشان نگه دارند؛ و مردم را جیگر فرض نکنند؛ هر کسی اندک سر و کاری با وضعیت درمانی شهر داشته باشد، این نتیجه را به وضوح دیده است! پس کدام پیشرفت؟! کدام برتری؟! مردم، کر و کور نیستند؛ افتضاحِ وضعیتِ موجودِ درمانی اردکان، شایسته نام "پس رفت" است و نه "پیشرفت"!