#تربیت_فرزند
استفاده درست از دستور و جایگزینهای آن
دستور درست، دستوری است که:
روشن باشد، نگوییم: از تو انتظار بیشتری داشتم؛ دقیقا بگوییم چه انتظاری.
کوتاه باشد، نگوییم: مگر قرار نبود وقتی از مدرسه آمدی، لباسهایت را جمع کنی، بلکه بگوییم: عزیزم لباسهات.
توضیحات اضافه ندهیم، نگوییم: پس من تا نیم ساعت دیگه میام، باید اتاقت …
گاه به جای دستور، احساسمان را بگوییم؛ بگوییم :دوست ندارم لباسهایت را روی زمین بریزی.
گاه به جای دستور، پرسشگر باشیم و همراه؛ مثلا بگوییم: مسواک زدی؟ بیا با هم مسواک بزنیم.
گاه به جای دستور، توصیفگر باشیم و صبور؛ نگوییم: در حمام اینقدر آب نریز؛ بگوییم: آب تشت سر رفت و از آنجایی که بلافاصله به حرف نمیکند، باید صبور باشیم.
بگوییم این کار را بکن و نگوییم این کار را نکن؛ روی مبل میپرد؛ نگوییم: نپر؛ بگوییم: بیا روی بالش، بپر.
به جای دستور صریح؛ بگوییم: رفتارش خطاست؛ نگوییم دیگر نباید عروسکت را پرت کنی، بگوییم: عروسک رو که پرت نمیکنند، توپ رو پرت میکنند.
همیشه دستور قاطع ندهیم و اینقدر این کلمات را به کار نبریم: بنشین؛ بیا؛ زود؛ باید…
گاه به جای دستور، پیشنهاد دهیم؛ نگوییم زود از روی میز بیا پایین؛ بگوییم: خودت میای پایین یا من بیام تا بپری توی بغلم.
به همراه دستور، بار هیجانی درست نکنیم؛ نگوییم: اتاقت را تمیز کن مهمان داریم. اگر مجبوریم بار هیجانی را بگوییم؛ ابتدا بار هیجانی را بگوییم و بعد دستور را.
#کانال_اندکی_تفکر | عضوشید👇
https://eitaa.com/joinchat/3341746296Ce975069624