تریکو فروشی‌هایِ خیابانِ صبایِ جنوبی می‌دانند که دیگر پیرمرد با آن چهره‌یِ گشاده به سختی پله‌ها را بالا نمی‌رود که به خانه‌یِ تئاتر برسد و با حضورش انرژی و برکت ببخشد به اعضایِ این خانه که تنها تشکلِ فرهنگیِ تئاتری‌ها بود. آن‌ها خوب به یاد دارند که پیرمرد با همه‌یِ خستگی و فرسودگیِ جسمش، همیشه گشاده‌رو بود حتی در روزهایِ سختی که بسیاری، دچارِ نومیدی شدند. امروز دومین سالی است که عزت‌الله انتظامی برایِ همیشه از تئاتر، سینما و تلویزیون رفته است. او که بچه‌یِ سنگلج بود و عزتِ هنرِ ایران، صرف‌ِنظر از همه‌یِ بازی‌هایِ ماندگارش که عنوانِ آقایِ بازیگر را برازنده‌یِ او کرده بود، از یک هنرِ بسیار بزرگِ دیگر هم بهره‌مند بود: عشق و اُمید به زندگی... روحِ عزتِ سینمایِ ایران شاد و یادش گرامی🥀 ❤️ @tv_honarmanda 💙