بسم الله الرحمن الرحیم طرح ضیافت قرآنی نکاتی قرآنی روزچهارم جزء چهارم 1. منظور از اسرائیل در آیه 93 آل‌عمران(كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرائِيلَ إِلَّا ما حَرَّمَ إِسْرائِيلُ عَلى‏ نَفْسِه‏) حضرت یعقوب است که به سبب خوردن گوشت شتر بیمارى عرق‌النسا (سیاتیک) او شدید می‌شد؛ ازاین‌رو تصمیم گرفت براى همیشه از خوردن آن خوددارى كند. پیروان یعقوب نخوردن گوشت شتر را به عنوان یك دستور دینى به خدا نسبت دادند. قرآن نسبت دادن این موضوع به خدا را تهمت دانسته است. 2. جمله: «لا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» در آیة 102 یعنی در زندگی خود، لحظه‌ای بدون اسلام و تسلیم در برابر خدا نمانید و اگر هم گناهی مرتکب شدید، بی‌درنگ توبه کنید. 3. «أُمَّةٍ» در آیه 110 به جامعه‌ای گفته می‌شود که افراد آن دارای هدف یا اهدافی مشترک هستند و مسلمانان چون هدف مشترکشان توحید و نشر آن است یک امت را تشکیل می‌دهند. 4. واژة «صِرٌّ» در آیة 117 به بادی شدید و سرد اشاره دارد که سبب انجماد و یخ زدن گیاهان و درنتیجه فاسد شدن آنها می‌شود. «صراصر» نیز به همین معناست. 5. در آیه 118 آمده است:يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ‏" بطانة" در لغت به معنى لباس زيرين است، و مقابل آن" ظهارة" به- معنى لباس روئين مى‏باشد. و در اينجا كنايه از" محرم اسرار" است‏ این آیه ارتباط اطلاعاتی را با دشمنان بر حاکان و همه مسلمانان حرام گردانیده است. 6. فعل "سارعوا"در آیه 133وَ سارِعُوا إِلى‏ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُم‏، یعنی در کارهای خیر از یکدیگر سرعت بگیرید است گویا در مسابقه قرار دارد زیرا که فرصت حیات اندک و موانع هم بسیار است و باید با انفاق و مانند آن به مقصود الهی خود در این مدت اندک نائل گردیم. 7. «شُهَداءَ» در آیه 140 به معنای گواهان اعمال است، نه شهیدان کشته‌شده در میدان نبرد؛ چون «شهید» به این معنا در هیچ جاى قرآن نیامده است. 8. هدف از آیه 145 که می‌فرماید: «مرگ هر فردی همچون سرنوشتی معیّن و در زمانی خاص، مقرر شده» (كِتاباً مُؤَجَّلاً) آن است که زندگی هیچ فردی به دست خودش نیست و هرگاه اجلش فرا رسد، خواهد مرد؛ پس شما نمی‌توانید آن را به تأخیر اندازید. به چنین اجل تغییرناپذیری، گاهی «اجل مسمی» و گاه «اجل حتمی» می‌گویند؛ اما اجل دیگری که به آن «اجل مشروط یا معلق» می‌گویند، با توجه به عملکرد و خوب و بد انسان، زیاد و کم است. 9. وضعیت برخی از اصحاب پیامبر(ص) به قدری ناگوار بود که بنا به آیة 153 آل عمران، پیامبر(ص) آنان را برای ادامة جنگ فرا‌می‌خواند؛ ولی آنان رسول خدا(ص) را در میانة میدان نبرد رها کردند و فرار را بر قرار ترجیح دادند. حال آیا می‌توان گفت همة اصحاب پیامبر(ص)عادل بوده‌اند؟ 10. آیه 154 آل‌عمران در باره جنگ احد است که امیر‌المؤمنین(ع) نقش بسیاری در آن داشت امام صادق(ع) می‌فرماید: رسول خدا(ص) در روز جنگ احد جبرئیل را در آسمان دید که بر کرسی زرین تکیه زده و می‌گوید: «لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ»؛ یعنی جوانمردی غیر علی و شمشیری جز ذوالفقار نیست. "استاد اسدی نسب" @twiita