آقای رئیس جمهور در یک مغالطه تاسف بار بیان نموده است که کسی نمی تواند برای رئیس جمهور برنامه تعیین کند چرا که ۲۴ میلیون نفر به برنامه او رای داده اند و این حق برای رییس جمهور است که برنامه خود را اجرا نماید. این صحبت ایشان در واقع کنایه بر مجلس و تصویب قانون مقابله با تحریمها و ابلاغ آن توسط رئیس مجلس است. فارغ از اینکه این حرف به زیر سوال بردن ساختار جمهوریت منتهی شده و ارائه تبیینی دیکتاتور مآبانه از مردمسالاری است، لازم است تا آقای رئیس جمهور به این واقعیت دقت نمایند که مردم نه به برنامه ها، بلکه به وعده های حسن روحانی رای دادند. وعده هایی که لیست بلند بالایی را شامل می شود، مثل: - هم سانتریفیوژها بچرخد و هم چرخ اقتصاد - ایجاد ۹۵۰ هزار شغل در سال - تک رقمی شدن تورم - حفظ عزت پاسپورت ایرانی - افزایش در آمد مردم به نحوی که دیگر نیاز به یارانه نداشته باشند - رفع کلیه تحریمها بالمره و یکجا از طریق مذاکرات - مقابله با افزایش تحریمها - رفع مشکل مسکن - قانون مداری و احترام به قانون توسط رئیس جمهور - تمرکز زدایی - فقرزدایی - توانمند سازی روستاها - بهبود فضای کسب و کار - آزادی بیان و انتقاد پذیری - جوانگرایی در دولت - ایجاد نظام جامع تامین اجتماعی - و ... اینها وعده هایی است که مردم بخاطر آنها به حسن روحانی رای دادند و او بخاطر این وعده ها رئیس جمهور مردم شدند. در واقع مشروعیت برآمده از جمهوریت برای حسن روحانی برای بودن در پست ریاست جمهوری وابسته به محقق شدن وعده های فوق بوده است. اما مبتنی بر قضاوت ۸۰ میلیون ایرانی، هیچ یک از وعده های فوق محقق که نشده و حتی با کشور در آنها با عقب گرد مواجه بوده است. تورم سه رقمی، پراید ۱۳۰ میلیونی، دلار ۳۰ هزار تومانی، صف های طولانی برای خرید کالا، بی ثباتی در مدیریت بازار و ... چیزی نبود که مورد خواست مردم باشد و مردم با آن ها شاد شوند. نفرت امروز مردم از رئیس جمهور و کمترین محبوبیت تاریخ روسای جمهور در ایران نصیب روحانی شده و این حکایت از آن دارد که مردم به هیچ وجه رضایت بر حضور و بقای ایشان در پست ریاست جمهوری ندارند. اگر ایشان در پست ریاست جمهوری باقی است از باب مصلحت سنجی نمایندگان مردم در مجلس است و الا وضعیت طور دیگری رقم می خورد و الآن آقای روحانی به جای ادعای برنامه نویسی و خط مش گذاری می بایست لایحه دفاعیه از خود در دادگاه انقلاب برای وضعیت کنونی و فریب مردم ارائه می داد. در پایان نیاز است به جمله ای از خود حسن روحانی در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۹۲، زمانی که می خواست از مردم کشور رای جمع کند، اشاره کنم تا ایشان بهتر بداند که مردم به چه حرفها و وعده هایی رای داده اند و چه عملکردی را امروز شاهد هستند: «رئیس‌جمهور مقامی است که با رأی بالای مردم انتخاب می‌شود اما رأی و پشتوانه بالا مصونیت نمی‌‌آورد بلکه مصونیت آن زمان به وجود می‌آید که فرد در چارچوب قانون و اختیارات حرکت کند.» «محمد مفید» @twiita