هنگامی در معرکۀ «جنگ روایت‌ها»، آنان که باید «میدان» را دریابند غایب هستند، روشن است که کسانی باید در خطّ مقدّم، ده برابر «فریاد» برآورند تا صدای‌شان در هجومِ نعره‌های کج‌روایت‌ها شنیده شود. اینان، هم آسمانِ دلشان خونی‌ست و هم تارهای گلوی‌شان. فریادهای روایی در زمانۀ «سکوت»، حنجره‌سوز است.
"مهدی جمشیدی"
@twiita