چه مرگتان است ای دیکتاتورهای افسادطلب! این خفقان و سرکوب و بستن صدای دیگران را کجا این قدر خوب و بدون نقص یاد گرفته اید؟ چه کسی به شما گفته حق مطلقید و هر کس غیر از آنچه شما می کند و می گوید باطل است و آن قدر مستوجب کینه است که حتی پس از مرگش باید او را لجن مال کنید؟ چه مرگتان است عقده ای های شکست خورده بیمار. چرا درد هایتان را یکباره و یکجا فریاد نمی زنید که لااقل بدانیم این همه بغض از کجا ریشه گرفته؟ از بهترین پروژه های مذهبی و سیاسی با دستمزدهای میلیاردی که از بغل همین نظام سیاسی خوردید یا چه؟ چه مرگتان است دقیقا شمایی که چهل و اندی سال در اوج شهرت و مقبولیت نشانده شدید و حالا به یک دوبلور بینوا یا فلان بازیگر زن کهن سال سینما که یکبار در عمرش پیش رهبری رفته است این طور حمله می کنید؟ دست بردارید بی شرف ها. دست بردارید از این بازی سرتاسر لجنی که علیه آن دیگر مردمان بی صدا راه انداخته اید. دست بردارید و این خود همه پنداری آلوده تان را تمام کنید. ما هم مردمانیم. به سلیقه خودمان، به انتخاب خودمان، با عقاید خودمان. مرگ بر آن زنده باد مخالف من گفتن هایتان. مرگ بر آن همه نفاقتان.. مرگ..