🔴 آیا ایران و روسیه با هم اختلاف دارند / بخش دوم 🔻مواضع اولیه روسیه در قبال سوریه که با ناامیدی سران دمشق همراه شده بود هرچند موضع اصلی رییس جمهور پوتین نبود و برگرفته از سیاست‌های کلی باقی مانده از دوران مدودف ارزیابی می‌شود، اما خود عاملی بود تا ایران برای باقی‌ماندن متحد قدیمی اش در عرصه سیاست و قدرت در سوریه دست به کار شود. اما با روی کار آمدن پوتین سیاست‌های کلی تغییر کرد. آن دوره در ایران سعید جلیلی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی مسئولیت پرونده سوریه را هم به عنوان بخشی از مجموعه کارهایی که همراه با مذاکرات هسته ای در دست داشت، مدیریت می کرد. او در سفر های مختلفی که به روسیه داشت به خصوص در دوره انتخابات ریاست جمهوری که منجر به پیروزی مجدد پوتین شد با ارائه اطلاعات دقیق از نقش آفرینی و سیاست های تخریبی سفیر جدید آمریکا در مسکو باعث شده تا اعتماد روسها را نسبت به ایران بیش از پیش جلب کند. 🔻این جلب و جذب اعتماد در ماه‌ها و هفته‌های بعد بسیار کارساز بود چرا که میخائیل بوگدانف که تا پیش از این مسئولیت پرونده سوریه را در اختیار داشت از این پرونده برکنار و پوتین یک فرد ملی گرای معتمد خود را مسئول این پرونده کرد، در ایران نیز یک مسئول خاص برای پرونده سوریه انتخاب شد تا ارتباطات و رایزنی ها برای پیگیری امور بیشتر شود. آن روزی که ایران و روسیه تصمیم گرفتند تا مانع از سقوط نهایی بشار اسد در دمشق شوند، عملا یکی از مهمترین و بی نظیرترین ائتلاف های ضدتروریستی در منطقه و جهان شکل گرفت. اما همانگونه که در گزارش های پیشین مورد تاکید قرار دادیم نگاه ایران و روسیه در سوریه همواره متفاوت بود نه تنها در سه موضوع با هم اشتراک دیدگاه داشتند. 🔻 حفظ حاکمیت سوریه با ممانعت از سقوط آن، مبارزه با تروریسم تکفیری داعش و القاعده که خطری بالقوه برای هر دو کشور به شمار می‌رفت و در نهایت نیز مقابله با طرح ها و برنامه های آمریکا در سوریه که در صدد بود تعریف دیگری در حوزه مبارزه با تروریسم با ائتلاف سازی مد نظر خود ارائه دهد، سه مساله محور اصلی مورد توافق دو کشور در کوتاه مدت و میان مدت بود. در سایر محورها نمی شد هماهنگی کامل میان تهران و مسکو مشاهده کرد. سران کرملین به این فکر می‌کردند که شاید سوریه میدانی برای معامله با غرب در اوکراین باشد و همچنین آنها بر این باور بودند که در صورت نزدیکی بیشتر به ایران می توانند مانع از افتادن تهران در آغوش غرب گردند. مجموعه این نگاه‌ها اما در حوزه منافع راهبردی کلان مانند حوزه های اقتصادی و سیاسی دراز مدت نمی‌توانست هماهنگ باشد. 🔻همانگونه که اشاره کردیم که روابط ایران و روسیه در سوریه مبنی بر دفاع از منافع مشترک جهت سرکوب تروریسم مورد حمایت دشمن مشترک در خاک یک دوست راهبردی در این منطقه بسیار مهم در غرب آسیا است، حتی اگر روس‌ها در بی وفایی، نامردی و منفعت طلبی دست بلندی داشته باشند اما به خوبی به این نکته واقف هستند که بدون حمایت و حضور ایران و نیروهای رزمی عمل کننده آنها که عموماً از فرزندان سوریه و سایر نیروهای عقیدتی حاضر در شام هستند نمی‌تواند اهداف و منافع خود را تامین کنند. از این رو بنده به شدت مخالف این مسئله هستم که روس‌ها در سوریه ایران را دور زده و بدون مشورت تهران در حال پیگیری مسائل و مواضع خود باشند. K.J @syriankhabar