#رشته_توییت 1️⃣دولت فرانسه سالانه ۱ میلیارد یورو بودجه به سینما اختصاص می‌دهد. اقتصاد فرانسه حدودا ۶ برابر اقتصاد ایران است. اگر دولت ایران معادل فرانسه بخواهد بودجه به سینما اختصاص دهد می‌شود ۱۶۰ میلیون یورو. یعنی حدود ۲۵۰۰ میلیارد تومان. کل بودجه سازمان سینمایی ما یک دهم این رقم هم نیست. 2️⃣ولی در این سال‌ها آنقدر در مذمت «سینمای دولتی» و «سینمای نفتی» گفتند و نوشتند که خود «دولت» هم باور کرد و پا پس کشید. خیلی‌ها خیال می‌کنند امروزه تنها در کره شمالی و کوبا دولت‌ها بودجه به سینما می‌دهند. در حالی که در آلمان ۹۰ درصد فیلم‌ها از بودجه‌های دولتی بهره‌مند هستند. 3️⃣بودجه بنیاد سینمایی فارابی برای تولید فیلم سینمایی در سال ۹۸ کمتر از ۳۰ میلیارد تومان است. در سال ۹۷ عامل پخش و فروش «تیغ تیز» در بازار تهران حدود ۵۰ میلیارد تومان در سینمای ایران سرمایه‌گذاری کرد. مهمترین شورای فیلمنامه کشور در دفتر این شخص و به مدیریت دخترش تشکیل می‌شود. 4️⃣میزان سرمایه‌گذاری عامل تبلیغاتی یک شرکت تولید مواد شوینده در سینمای ایران در سال ۹۷ نیز بیش از سرمایه‌گذاری بنیاد سینمایی فارابی بود. این شرکت مواد شوینده و آن عامل فروش تیغ تیز نه تنها از طریق حمایت از تولید، بلکه از طریق مالکیت سینماها، سرنوشت سینمای ایران را تعیین می‌کند. 5️⃣هفته گذشته در برنامه هفت گفتم که در حال حاضر ورود اعضای محترم صنف کله‌پز به سینمای ایران، بسیار راحت‌تر از ورود اعضای صنوف سینمای ایران به صنف کله‌پزی است. در این سال‌ها دولت هیچ مقررات و ضوابطی برای سرمایه‌گذاری در سینما وضع نکرد و یک تماشاگر صرف بود. https://t.co/QzNMY2mfnb 6️⃣نتیجه این شد که سینمای ایران جولان‌گاه آقازاده‌ها و رانت‌خوارها شد و عرصه پول‌شویی و زد و بندهای اقتصادی که اعتبار و حیثیت بسیاری از عوامل حرفه‌ای سینما را خدشه‌دار کرد. حاکمیت انحصار در پخش و اکران به کاهش تنوع و سلطه یک گونه نازل کمدی بر سینمای ایران انجامید. 7️⃣باید ساز و کاری با حضور صنوف سینما و مراجع ذیصلاح برای احراز منشا پول‌هایی که در سینما سرمایه‌گذاری می‌شود به وجود آید. بازاریان و تجار محترم تیغ، مواد شوینده و... صلاحیت فرهنگی تصویب پروژه‌ها را ندارند. هرگونه سرمایه‌گذاری آنها باید تابع مقررات نهادهای رسمی فرهنگی کشور باشد. 8️⃣وضعیت رها و آشفته نظارت و فقدان تنظیم‌گری در سینما، عواقب ناگواری برای آینده سینمای ایران خواهد داشت. کم‌رنگ شدن نقش دولت در سینما، به پر رنگ شدن نقش تجار و آقازاده‌ها و دلال‌ها خواهد انجامید. عوارض فرهنگی این حضور، ورود نهادهای نظارتی و بازرسی دیگر را به همراه خواهد داشت. 9️⃣رابطه سینما و دولت با توجه به تحولات فناوری، توسعه زیرساخت‌ها، گسترش مجتمع‌های سینمایی و افزایش گردش‌ مالی نیازمند بازنگری است. این بازنگری قطعا باید با مشورت و مشارکت صنوف سینما اتفاق بیافتد. انفعال و بی‌عملی دولت، هزینه‌های سنگین‌تری به سینما تحمیل خواهد کرد. 👤 شهاب اسفندیاری 💠 به کانال توییتر انقلابی بپیوندید : https://eitaa.com/twtenghelabi