2. حیا: واژة حیا به ¬معنای شرم و آزرم می باشد. در برخی منابع، اجتناب نفس از اموری که هراس، ملامت و مجازات را به دنبال دارد، حیا نامیده اند. تعریف ابن ابی الحدید از حیا: حیا، عبارت است از گرفتگی نفس از زشتی ¬ها، و این از خصایص انسان است ... و در بچه ¬ها اولین چیزی که از قوة فهم آنان آشکار می ¬شود حیاست و خدا آن را در انسان قرار داده تا کناره ¬گیری کند از زشتی¬ هایی که نفس، انسان را به سوی آن می¬ کشاند، و مانند حیوان نشود و حیا مرکَّب از ترس و عفت است. در ادبیات مذهبی، واژه عفت و حیا، اغلب در کنار هم به¬ کار می روند و گاه در ترک یک کارِ نادرست، مترادف باهم آورده می ¬شوند. البته حیا در جایی تحقق پیدا می ¬کند که حضور ناظری محترم احساس شود و آدمی به¬ خاطر این درکِ حضور، از ارتکاب گناه باز ایستد. ولی عفاف ¬ورزی، بدون حضورِ ناظر محترم نیز قابل تحقق است. 3. غیرت: یکی از واژه¬های هم ¬مرز با عفت، واژة غیرت است که در اصطلاحِ خاص، به¬معنای واکنش نشان دادن در برابر بی ¬عفتی¬ ها می ¬باشد؛ بدین ¬صورت که انسانِ غیور، نه بی¬ عفتی دیگران را برمی ¬تابد و نه خود آلوده به بی¬ عفتی می¬شود. اميرمؤمنان می‌ فرماید: "وَ عِفَّتُهُ عَلَي قَدرِ غَيرَتِهِ" عفت و پاكدامني هر شخصي به اندازة غيرت اوست. تا هنگامی که انسانِ غیور، با گسترة وسیع مباحث عفاف¬ گرایی آشنا نشود، نسبت به برخی رفتارها و اعمالِ منافی با عفت، غیرت نمی ¬ورزد و واکنش نشان نمی¬ دهد. مثلاً سخن گفتن غیرضروری با نامحرمان، استعمال عطر بانوان در حضور نامحرمان، نمایان بودن روی پای بانوان در برابر نامحرمان و نیز خانه¬های به¬ صورت اُپن، از دیدگاه آموزه¬ های دینی نوعی بی¬عفتی به¬ شمار می ¬آید ولی از آنجا که برخی به¬ دلیل ناآگاهی، موارد اینچنینی را بی¬ عفتی نمی¬ دانند لذا در برابر آن غیرت نمی ¬ورزند. آنچه در واقعه گوهرشاد اتفاق افتاد در واقع یک اقدام غیرتمندانه بود و شهدای این واقعه در واقع شهدای غیرتمندی بودند که در راه عفاف و حجاب به شهادت رسیدند و مناسب است روز 21 تیرماه به عنوان روز غیرتمندی و عفاف‌گرایی اعلام گردد و برای بزرگداشت این روز، مردان بیشتر فراخوان شوند تا زنان! امید است در محل شهادت آن عزیزان، نمادها و اِلِمان ‌ها و نشان ‌هایی ماندگار نصب گردد، تا همواره یاد و خاطره شهدای این واقعه گرامی داشته شود. https://eitaa.com/umefafgaraei