#عفافگرایی #عفت_در_کلام #عفت_گویایی امام صادق(ع) دوستى داشتند که همواره با هم بودند. روزى همین دوست، به غلامى تندى کرد و با کمال گستاخى حریم عفت او را شکست و گفت: «اى زنا زاده! کجا بودى؟» هنگامى که امام این سخن خلاف عفت او را شنیدند، به شدت ناراحت شدند، به طورى که دستشان را بلند کرد و محکم بر پیشانى خود زدند و فرمودند: «سُبحان اللّه!» آیا به مادر غلام، نسبت ناروا مىدهى؟ من تو را آدم پرهیزکارى مىدانستم، ولى اکنون مىبینم پرهیزکار نیستى.» دوست امام عرض کرد: فدایت گردم! مادر این غلام، از اهالى سِنْد (از سرزمین هند) است و بتپرست مىباشد (بنابراین ناسزا به او اشکال ندارد). امام صادق(ع) فرمودند: «آیا نمىدانى که هر امّتى، بین خود قانون ازدواجى دارد؟» از آن هنگام بین آن دوست و امام صادق (ع) جدایى افتاد. این ماجرا ما را به عفت زبان و کنترل آن از هرزه گویى و گفتار خلاف عفّت دعوت مىکند و حاکى از آن است که مسئله حفظ عفت جامعه، حتى نسبت به بیگانگان بسیار مهم است و باید مرزهاى آن را شناخت و در حفظ آن کوشا بود. منبع: وسائل الشیعه، ج11، ص331. #شهادت_جانسوز_امام_صادق_علیه_السلام_تسلیت_باد. https://eitaa.com/umefafgaraei