بنابراین می‌توان اینگونه نتیجه گیری کرد که میدان گرانشی دارای انرژی منفی است. اگر بتوان اینگونه تصور کرد که جهان هستی تقریبا یک نواخت در فضا پخش شده باشد می‌توان نشان داد که انرژی منفی گرانشی دقیقا همه انرژی مثبت مادی را خنثی کرده باشد. لذا انرژی کل عالم در مجموع صفر می‌شود. خلاصه مطلب این است که این دسته از فیزیکدانها ادعا می کنند که این افت و خیز هاو نوسانات کوانتومی به عنوان بذر اولیه برای تورم ناگهانی فضا و زمان در نظر گرفته شوند. از دید این نظریه ماده موجود در عالم به عنوان یک اثر جانبی از این تورم ناگهانی فضا و زمان تولید شده است. در نظریه نسبیت عام اینگونه عنوان می شود که فضا و زمان خود موجدی واقعی است. فضا و زمان از دید نسبیتی یک مفهوم انتزاعی و ذهنی نیست که در خارج از اذهان ما معنی نداشته باشد. فضا و زمان همچون تار و پودی همه هستی و عالم را فرا گرفته است. در واقع فضا و زمان یک صحنه نمایش و سن واقعی است که تئاتر ما و تمام رویدادهای عالم هستی بروی آن اتفاق افتاده و روی می‌دهند.