⭕️اخیراً، متنی در فضای مجازی منتشر شده که معروف به لایحه‌ و قانون و عفاف شده است! 🔻اما، بخشی از این قانون جای تأمل دارد : "هیچ‌کس حق ندارد به‌اسم امر به معروف/نهی از منکر با بانوانی که حجاب شرعی را رعایت نکرده‌اند برخورد فیزیکی کند، تهمت و افترا بزند یا آن‌ها را تهدید کرده و حریم خصوصی‌شان را نقض کند. درصورتی که کسی این کارها را بکند مجازات خواهد شد" ❓چرا این بند نوشته شده؟ ⁉️اساساً حریم خصوصی در محیط عمومی خیابان و معابر چه معنی دارد که عنوان شده کسی حق نقض حریم خصوصی بی‌حجاب‌ها را ندارد؟ 🔴حریم خصوصی مربوط به محیط خصوصی است، نه عرصه‌ی عام اجتماع! ⁉️نکته‌ی دیگر اینکه ؛ اگر جماعت بی حجاب، اقدام به ضرب و جرح ناهی از منکر که طبق چهارچوب قانون و شرع نهی از منکر کرده ، بکنند تکلیف چیست؟ چرا این قانون به صورت برعکس نوشته نشده؟ چرا بیان نشده که هیچ بی حجاب حق برخورد فیزیکی با ناهی از منکر را ندارد؟ ⁉️چرا هیچ بحثی ار فحاشی‌های زشت و رکیک بی‌حجاب‌ها در مقابل ناهیان از منکر نیست؟ ⁉️چرا گفته نشده هیچ بی‌حجابی حق فحاشی در برابر نهی از منکر را ندارد و در صورت فحاشی چه مجازاتی در انتظار اوست؟ ❓این قانون برای حمایت و تقویت تذکر لسانی و ناهی از منکر -که در حال انجام واجب الهی است- چه می‌کند؟ ⭕️با این تفاسیر عملاً نهی از منکر را سخت‌تر میکنید تا همان تعداد اندکی که تذکر لسانی می‌دهند، هم در نهایت با محکوم شدن به نقض حریم خصوصی فرد بی حجاب (وسط خیابان!) و سکوت اختیار کنند! 📌باید این سخنان امام جامعه را دوباره به این قانون نویسان، یادآوری کرد: «مبادا در گوشه و کنار، یا در دستگاه انتظامی یا قضائی، کسانی باشند که راه را جلو آمر به معروف و ناهی از منکر سد کنند! مبادا کسانی باشند که اگر کسی امر به معروف و نهی از منکر کرد، از او حمایت نکنند، بلکه از مجرم حمایت کنند!» ✍سید فخرالدین موسوی