☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ 🌹"السلام علی مهدی الامم، و جامع الکلم"🌹 هر سال غدیر را جشن می گیریم ...، چراغانی می کنیم ...، شربت و شیرینی می دهیم؛ ... به هم تبریک می گوئیم؛ به دیدن سادات می رویم و ... و خلاصه کم نمی گذاریم ...؛ اما برای خودمان!! در حالی که غدیر ...، این سرمایه ی عظیم شیعه، صاحب و وارثی عظیم دارد ...! صاحب و وارثی که غایب، اما حاضر است!! آیا هرگز اندیشیده ایم که او در غدیرهای تنهائیش ...، چه می کند ...؟ ما را می نگرد ...؟ در نجف، زائر امیرالمؤمنین است؟ میزبان است ...؟ بر مظلومیت امیرالمؤمنین و حق غصب شده ی غدیر که امروز از آن اوست، می گرید ...؟؟ غصبی که قرنهاست جگرش را خون کرده ... و او را در پرده ی غیبت نشانده ...؟ یا می گرید... بر احوال ما ...؟!! بر غفلت هایمان ...؟!! بر بی اعتنایی ها ...؟!! بر دور شدنمان از او ...؟!! یا بر...؟!! و من ... همه ساله در غدیر ها...، پس از شادی، دیدارها و کف زدنها ... پس از چراغانی و تبریک ها ... چقدر به غربت او می اندیشم ...؟؟ چقدر او را یاد می کنم ...؟؟ و چقدر برای ظهورش ... دعای خالصانه می کنم ...؟ خدایا، پروردگارا، رحیما ... آیا می شود غدیر بعد، یا غدیرهای بعدی را با او باشیم؟ یا ...، چه کنیم که غدیر بعد، یا غدیرهای بعدی را زیر سایه ی او باشیم ...؟؟!! یا حداقل ... فرزندانمان،    سایه اش را درک کنند ...؟؟ غدیر ۱۴۳۱، حوزه علمیه قم، سید هادی صالحی. ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘