اینو میتونیم بگیم که ماها بیش تر به هدف های بزرگ فکر میکنیم و در حد همون فکر باقی میمونه و ما درابتدای مسیر شکست میخوریم
مثلا یک کنکوری صبح تا شب به این فکر میکنه که قراره پزشک موفقی بشه هر روز یک برنامه سخت میچینه برای فردا ولی هیچوقت عملیش نمیکنه
دیگری با قدم های کوچک ولی مداوم بی سر و صدا به همون هدف میرسه