✳ مؤمن و منافق 🔻 مؤمن اگر معصیتی از او سر بزند، سریع آن را دفع می‌کند. منافق هم وقتی عمل صالحی انجام می‌دهد، به مزاجش نمی‌سازد، این است که زود آن را نقل می‌کند و حتی اگر به خودش قول داده باشد که این کار خوب را به کسی نگوید، راحت نمی‌شود، مگر این‌که بازگو کند. تا وقتی نگفته، یک پیچ‌وتابی دارد و به محض اینکه ریا از او سر زد، مثل زنی که وضع حمل کرده باشد، آرام می‌گیرد، چون بارش را زمین گذاشته و دیگر چیزی در بساطش نیست. مؤمن هم اگر به کسی ظلم کند، همان حالتی را دارد که مادر در وقت وضع حمل دارد؛ تا عذرخواهی نکند، آرام نمی‌گیرد. 👤 📚 از کتاب «تمثیلات اخلاقی-تربیتی» ج۱