در بین دعا‌ها از جایگاه بلندی برخوردار است و از حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله روایت شده دعایی است که جبرئیل برای آن‏ حضرت هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند آورد و کفعمی در «بلد الامین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیه آن به فضیلت آن اشاره کرده، از جمله اینکه هر که این دعا را در «ایام البیض» [روز‌های سیزدهم و چهارهم و پانزدهم]ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می‏شود. نقل است هر که دعای «مجیر» را در «ایام البیض» (یعنی 13 و 14 و 15) ماه رمضان بخواند، گناهش آمرزیده می‌‏شود، هرچند به عدد دانه‏‌های باران و برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد! و خواندن آن برای شفای‏ بیمار و رفع غم و اندوه سودمند است.