واجب فراموش شده 🇵🇸
‍ داستان ما و کودکان و و حکومت و نگاه مان به ! فکر کنم کم کم دیگر برای همه ما در ایران - بخصوص آنهایی که تا الان بخاطر مشکلات داخلی کشورمان نسبت به قضیه و هم بی خیال و سرد و نق زن شده بودند و می گفتند ما را چه به فلسطینی ها و خودمان کم درد داریم و .... - معلوم شد که این مسئله فلسطین و اسراییل چه در کل عالم دارد و در منطقه و همسایگی خود ما و چه برای نبرد و ظلم، برای های بیدار و خاموش شده است؟ صحنه هایی که این روزها در غزه اتفاق می افتد، اصلا در حد و اندازه های جنگ های دیگر دنیا نیست. این که جلوی چشم همه دنیا، کرور کرور تصاویر واضح از کشته شده و له و لورده شده بیرون بیاید. اینکه یک طرف دعوا از سوی قدرتهای غربی دنیا هفتاد سال همه جوره تجهیز و حمایت می شود و یک طرف دیگر یک گوشه و باریکه ای از سرزمین خودش را بهش داده اند و در محاصره اش کرده اند و حال اگر بلند شود و 70 سال خشم و تحقیر فروخورده اش را با کشتن هزار و چند صد نفر از ادم های غاصب طرف مقابل قدری خالی کند، و هنوز کمتر تصویری از کودک کشته شده از آن حملات بیرون آمده و رسانه های خودشان در این قضیه کلی به تناقض افتادند، بعد در این صورت طرف مقابل جلوی همه دنیا و به پشتیبانی همان سفیدپوست چشم آبی نازنین، اینقدر پررو شده که هرروز می زند و چند کودک و مادر را تکه پاره می کند، و همان دنیای وقیح غرب در بهترین حالت پشت اسراییل ایستاده و به اظهار تاسف و کمکهایی ظاهرسازانه برای آن دو ملیون آدم محاصره شده و مقتولین اکتفا می کند! آنهم تازه چون رسانه ها زیاد شده و دیگر نمی تواند مثل آن هفتاد سال قبل قضیه را کلا ماست مالی نمایند. در غفلت باقی دنیا خب؟ حال ما در ، مایی که مثلا کلی در زندگی داریم، مایی که مثلا از حکومت و مسئولین در مسائل مختلف کلی گله داریم، همین که 40 سال همین ، همین ، که خودش و خانواده اش پابپای طبقات جنوب شهر تهران دارند زندگی می کنند و سختی ها را می کشند، در این انسانیت با ظلم، در این مرکز عالم، یک تنه جلوی آن نقشه هفتاد ساله ایستاده و همینقدر مقاومت فلسطینی ها مرهون انقلاب و کمکها و روحیه های ماست، و نه یک مشت حکومتهای بزدل منطقه، که ترجیح داده اند اقتصاد و منافع خودشان را بر همه انسانیت و شرف و هویت و خدا و پیغمبر ... این ارزش ندارد که دوباره بنشینیم و فکر کنیم به مسائل و از این روزمرگی های کسل کننده بیرون بیاییم و همش به دلار و خودرو و قیمت فلان فکر نکنیم و ببینیم که در کجای دنیا ایستاده ایم؟ آیا تصاویر بچه های غزه هنوز وجدان ما را تکان نمی دهد؟ و سیر خطی انرژی های منفی مان را بهم نمی ریزد؟ به ما نمی گوید که همه فشارهای ناشی از تحریمهای شما از سوی امریکا و غرب، که اصلش بخاطر همین قضیه اسراییل و ایستادگی ما پای این قضیه است ارزش دارد؟ ارزش دارد که مثل همان فلسطینی های مقاوم، که دیگر و و برایشان بی معناست، اما سرپا و قوی و شکوهمند ایستاده اند پای و و شان، ما هم همینگونه بایستیم؟ جای و این مسائل را عوض نکنیم؟ پشت رهبران مقاوم را خالی نکنیم و دوباره به حالت غرزنی که فقط مشکلات را می بیند و مسئولیت جمعی خودش را نمی بیند و به افتاده و از صحنه دنیا و منطقه و ایران غافل شده، برنگردیم؟ من که بی می گویم، همین که حکومتم، با همه مشکلاتش، با همه مسئولین بد و خوبش، اما در این نقطه اصلی انسانیت در دنیا، در این نبرد اصلی آخرالزمان، طرف حق ایستاده، خیلی ارزش دارد.  خیلی. در نگاهم به همه مسائل اثر خودش را می گذارد.
96 مشاهده