اثر روی افکار عمومی غربی‌ها ما هر زمان که رهبر بزرگ و فرزانه ایران صحبت می‌کند، ساعتی را مشخص می‌کنیم و بدون انجام کار دیگری، مانند کسانی که مقابل ایشان نشسته‌اند می‌نشینیم با دقت گوش می‌دهیم و گاهی یادداشت برداری می‌کنیم. بعد بیشتر روی این صحبت ها فکر می‌کنیم و با هم تجزیه و تحلیل می‌کنیم. تقریبا هرکس که با بُرد جهانی به آینده فکر می‌کند می‌داند که باید کلمه به کلمه جملات رهبر ایران را دنبال کند. در این صحبت اخیر با بانوان، ایشان به نکات بسیار مهمی اشاره کردند که باید در خصوص تک تک آنها صحبت کرد و مطلب نوشت. اولین مطلبی که سالهاست فکرم را مشغول کرده ادبیات خاص ایشان در خصوص مطالبه از وضعیت زنان غرب است. به معنی واقعی کلمه سالهاست که فکر می‌کنم که باید چه کنیم؟ بعد سالها شاید این اولین بار است که تا اندازه ای گره ذهنی‌ام را خدا باز کرده است. همیشه به این موضوع فکر کرده‌ام که ما در خصوص زن و خانواده باید تهاجم داشته باشیم به غرب یعنی چه؟ اینکه خیلی ها نهایت حالت تدافعی دارند. یعنی هی این فضای پروپاگاندایی غرب در خصوص وضعیت زنان در ایران نطقی می‌کنند. بخصوص به پشتوانه برخی زنان ایرانی داخل و خارج ایران... و بعد بسیاری در ایران در حالت تدافعی می‌روند که اثبات کنند نه اینطور نیست... مقالات می‌نویسند... کتب فراوان و سخنرانی‌ها... و این فرایند مدام تکرار می‌شود... اما نه... به نظر این روش در داخل و خارج خیلی جواب نمی‌دهد. پس روش درست چیست؟ این تهاجم به چه معناست؟ یعنی حقیقت ماجرای زن و خانواده در خانواده های اسلامی کامل و جامع و همه جانبه به سمع و نظر مردم دنیا برسد. یک بار دوستی آلمانی می‌گفت اگر ۲۴ ساعت تلویزیون آلمان دست مسلمانان بیفتد همه آلمانی‌ها مسلمان می‌شوند. منظورش این بود که انقدر بی‌خبر هستند... من تصور می‌کنم این بخش مغفول مانده که آن گروه از زنان مسلمان ایرانی از داشته‌های خود که در سایه دین داری و مسلمان بودن به دست آورده‌اند آن گونه حرفی نزده‌اند که صدایش به جهانیان برسد. فیلم و سریالی نساخته‌اند و تصویری از آن به دنیا مخابره نکرده‌اند. به نظر می‌رسد تنها شناخت مردم جهان از زنان ایران همان تصویری است که برخی زنان داخلی و به دنبال آن غالب رسانه‌های خارجی به مردم خود القا می‌کنند. چرا؟ چون این زنان بیشتر از وضعیت خود می‌گویند. حالا راست یا دروغ این وضعیت آن دسته از زنان است که به فرامین اسلام عمل نمی‌کنند. یعنی خود اینها یک زندگی مؤمنانه را تجربه نکرده‌اند و واقعا از زندگی خود در رنج هستند و با انداختن تقصیر گردن حکومت تمام مسیری که با حذف دین در زندگی خود و خانواده خود تجربه می‌کنند را به دنیا مخابره می‌کنند. رسانه‌های غربی نیز با هدف کنترل مردم خود که به سمت اسلام و ایران گرایش پیدا نکنند بر عمق این مشکلات می‌افزایند و به خورد مخاطب خود می‌دهند. اما... تا امروز چند فیلم و سریال درباره زندگی زنان مؤمنِ ایرانی ساخته شده است؟ تا امروز چند فیلم و سریال درباره آن دختران محجبه که رتبه‌های برتر دانشگاهی و علمی و المپیادی یا مدال ورزشی می آورد، ساخته شده است؟ تا امروز چند فیلم و سریال درباره یک زوج مؤمن با فرزندانی مومن در یک خانواده سالم ساخته شده است؟ آن آقای هلندی گفت: سیره و شخصیت و سبک زندگی پیامبر اسلام من را مسلمان کرد و فهمیدم یک عمر به ما دروغ گفته اند... این درباره وضعیت زن و خانواده در ایران هم صدق می‌کند. اینکه حالا بیایند بگویند نه ما خانواده‌هایی داریم که مذهبی هستند و مشکلاتی دارند هرگز ملاک نیست. این آقا هم توضیح داد که نباید بروی سراغ هرکس که مسلمان است. برای شناخت اسلام باید الگوها را دنبال کنی... و جامعه ایرانی اسلامی ما پر است از زنان مؤمن ایرانی که در جایگاه الگو می‌توانند برای زنان جهان نقش ایفا کنند... ادامه دارد... ✍️ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance