وقتی که بگویند «أینَ الرَّجَبیون؟» و ما در پیشگاه پروردگار شرمسار باشیم! یادم نمی‌رود که در مدرسه نیماورد اصفهان، بعد از ظهر که از خواب بیدار شدم، یک وقت صدای مرحوم آیت الله حاج میرزا علی‌آقای شیرازی را شنیدم. من در آن مدرسه غریبه بودم. طلبه‌ها از ایشان خواهش کرده بودند، آمده بودند موعظه می‌کردند و بعد هم ذکر مصیبت، این سخن را می‌گفتند: حدیث دارد که در قیامت فریاد می‌کشند: أینَ الرَّجَبیون؟ رجبیون کجا هستند؟ این مرد با همان آهنگ و با آن حال و روحی که داشت، این تعبیر را به کار بردند: آن وقتی که بگویند «أینَ الرَّجَبیون» و ما در پیشگاه پروردگار شرمسار باشیم، در ماه رجب هیچ چیزی نداشته باشیم و اصلا جزء رجبیون شمرده نشویم، چه خواهیم کرد؟ این ماه، ماه استغفار و عبادت و روزه است و این سنت‌ها در میان ما به‌کلی دارد فراموش می‌شود. ماه رجب می‌آید، بزرگ‌هایمان متوجه نمی‌شوند تا چه رسد به بچه‌ها، کم‌ کم اگر به بچه‌ها بگوییم ماه‌های قمری را از محرّم تا ذی‌الحجه بشمار، نمی‌توانند، اصلا فراموش می‌کنند که یک چنین ماه‌هایی هم وجود دارد! آشنایی با قرآن، ج ۸، ص۲۳۴، نشر صدرا، مرتضی مطهری. @varesoon