... °• قــال : ‌مـا اسـمُ هـذِهِ الأرضُ؟ قیل: َڪـــربَلأءُ ... قال: اَللهُمَّ اَعُوذُبِكَ مِنَ الْڪرْبِ و َالْبَلاء؛ وقتے این جملہ‌هایت را می‌خوانم، یکے انگــار بہ دلم چنگ می‌زند. ساعت‌هاست دارم بہ همین سوالِ ساده‌ی کوتاهت فکر مےکنم. بیشتر از آن‌ کہ در هيبت سوال باشد و منتظـــر جـــواب ، پُر است از یک حسِ عمیقِ صبرآلود ... مثل وقت‌هایی کہ یڪ مردِ تنها ‌مےرسد بہ یک قدمی اندوه‌هایش. مےرسد بہ روبه‌رویی با حقیقتِ انــدوه‌هــایـــش... میخواهم برای آن لحظہ‌ات بمیرم ح س‌‌ ی ن ... °• 💔