حدیث داریم که در قیامت دری وجود دارد به نام "باب الفرح" یک سری از بهشتیها از این در وارد بهشت می شوند . کسانی که بچه ها را خوشحال کردند و ملاحظه اطفال را داشتند. این به معنای این نیست که برای بچه های دیگران همه جا شکلات ببریم بلکه همین که فرزند خودم را بفهمم . این فرزند نعمتی است که خدا به من عنایت کرده و بسیاری از زندگی ها حسرت داشتن یک فرزند را دارند.برخی بسیار ناشکرند که با این دو سه فرزند ما چه کنیم؟ خداوند رو به رسول الله فرمودند روزی تو مردم را ما می دهیم . ما متوجه نمی شویم که از صدقه سر این بچه ها روزی می خوریم . اگر این مرد فشارها را متحمل می شود برای روزی حلال صدقه سر این فرزندان است.
باید فرزند را فهمید . وقتی نمی خواهیم او را بفهمیم ، نه فقط در قیامت بلکه در این دنیا خداوند می فرماید :
وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ
ﻭ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ [ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺣﻖ ] ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ، ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻴﻔﺮ ﻣﻰ ﺩﻫﻴﻢ ، ﻭ ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﺧﺮﺕ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ .(١٢٧)
مجازات می کنیم کسی را که در نفس خود اسراف کرده و به آیات پروردگارش ایمان نیاورده است.
در دنیا با او اینگونه ایم ، عذاب اخرت سخت تر است . در دنیا هر فردی را بفهمی خدا را می فهمی و خدا هم شما را می فهمد . (هوای هر فردی از طفل صغیر تا شیخ کبیر را داشته باشی)
عزیزی از کلاس سه شنبه موردی را عنوان می کردند که پدر و مادری در سن کهولت هستند و فرزندانشان در شمال شهر زندگی می کنند و برای والدین پرستار گرفته اند و خودشان با والدین در ارتباط نیستند. (حتی حاضرند در صورت رضایت والدین آنها را آسایشگاه کهریزک بگذارند ، این فرزندان برای والدین آژانس هم می گیرند که آنها را در طی روز در شهر بچرخانند ) از بین این فرزندان تنها یک پسر به والدینش مرتب سر می زد .
اخیرا شنیدم که قبل از ماه مبارک رمضان یک فرزند جوان مجردشان از دنیا رفته است . در ماه مبارک هم جوان متاهلی از این خانواده از دنیا رفت.مشکل پدر و مادر هم حل شد . چون این فرزندان از شمال شهر باید بهشت زهرا سلام الله علیها بروند و در مسیر منزل والدینشان می روند و در کنار آنها هستند."کذلک نجزی من اسرف"
عزیزان گمان نکنید در قیامت ما را مجازات می کنند ، این چنین در دنیا ما را مجازات می کنند .
چگونه مجازات می کنند؟به انچه در دلهایمان میگذرد. (این والدین تنها بودند جوانی از دست رفت حالا فرزندان نزد والدین می آیند)