یه چند وقتی بود که کاریزمای شخصیت حضرت خدیجه بدجور منو گرفته بود ! شما تصور کن ؛ یه دختر از قبیله‌ی بچه مایه دارای قریش ، از اون زن هایی که یه تار موش معتبر تر از پشم و ریش همه‌ی گنده لاتای جاهلیت بوده ؛ معتمد توی راسته‌ی بازار ، تاجر موفق ، دارای هوش اقتصادی در حد بانو میرزا خانی ، با اعتماد به نفس ، اینفلوئنسر و فیمس ، قوی تر از رضازاده باجربزه تر از همه‌ی دخترای فیس فیسی دورش ، معروف به [ کویین آف عرب ] ، دارای تکنولوژی خودم گیلیممو از آب بیرون می‌کشم ُ منو خدا شما همه در عمل . . آنتی ایدل و تک‌پر و تک‌پرست ، مبدع خواستگاری معکوس ، نمونه‌ی یه زن کاربلد و همه‌چیز تموم ، با اصل و نصب ، ضد خرافه ، جهان‌گرد و چریک ، یه لیدی سرتاپا کمالات و در گریز از هرچی مرد و نامرده ! و تو یک کلام بی نظیره و اعلاء !