مُرتاح
شبایی که ماه با خَدَم و حَشم قدم رنجه نمی‌کنه و نمیاد ور دلِ ما بشینه. صبح نمیشه. چیه این هم‌زبونی ؟
ستاره‌های فلک را شمردن آسان است حساب داغ دل ما که می‌تواند کرد؟