هی بشینی غصه بخوری حل میشه؟ بزنی تو سرت درست میشه؟ نه، نمیشه! به اوس کریم قسم که نمیشه! بابا، باید زخم و زیلی و خاکی و خونی بشی تا برسی به قله‌ی کوه. وگرنه اگه مثل آب خوردن بود که پینیکیو از من و تو بهتر می تونست بره بالا. بزار همینجا با دو دوتا چهار تا بهت بفهمونم که هیچ کس، آدمِ افسرده‌ی شُل و وِلِ وا رفته رو دوست نداره! هیچ وقت یه آدم منفی گرا جذاب نیست. داری خودتو تو امواج ناامیدی غرق میکنی و تنها غریق نجاتِ حاضر هم خودتی. خودت باید دست خودتو بگیری . . دست خودتو بگیر و بغلش کن. بگو که باهم میسازینش و باهم جشن می‌گیرین!