آقای کوثری که سال‌ها در قم روضه‌خوان خاص امام بود نقل می‌کرد: پس از شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی وارد نجف شدم، رفقا گفتند: خوب به موقع آمدی امام را دریاب که هرچه ما کردیم در مصیبت حاج آقا مصطفی گریه کند از عهده برنیامدیم، مگر تو کاری بکنی.
خدمت امام عرض کردم: اجازه می دهید ذکر مصیبتی بکنم؟ اجازه فرمودند.
هرچه نام مرحوم آقا مصطفی را بردم تا با آهنگ حزین امام را منقلب کنم، که در عزای پسر اشک بریزند، ولی امام تغییر حالی پیدا نکردند و هم‌چنان ساکت و آرام بودند ولی همین که نام حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام را بردم هنگامه شد. امام چنان گریستند که قابل وصف نیست.
- قال و مقال -