| 🔶 خلوت و جلوت... وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلَاثِينَ لَيْلَةً... موسی به خلوتگاه با معبود نرفته، دعوت شده...خیلی فرق دارد! چه کسی او را به دیدار با معبود دعوت کرده؟ معبود! چه عظمتی...چه توفیقی... برای چه مدت؟ سی شب... وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً... کانّه موسی با سی شب از سرچشمه لایتناهی معبود سیراب نگشته... حال که عاشق هنوز تشنه معرفت و عشق بازی ست، دیدار تمدید می شود. دوره معرفتی ۴۰ روزه می گردد... وَقَالَ مُوسَى لِأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ... موسی ، یک شخص نیست. یک جایگاه حقوقی والا دارد...نبی خداست...رهبر یک امت است... موسی یک عاشق دلباخته است... عاشق دلباخته معبود... و مگر می شود عاشق خالق باشی، اما عاشق مخلوق او نه؟! اگر خدا معشوق است، بندگان خدا یادگاری های معشوق اند... برای رفتن به خلوتگاه معشوق مگر می شود از یادگاری هایش غافل شد! در سیر عارفانه من الخلق الی الحق، و من الحق الی الخلق، مخلوق می شوند عامل پرواز به سوی خالق... موسی برادرش هارون را با توصیه های خود، بالای سر امت می گذارد و می رود به دیدار معبود...به خلوتگاه با آن یگانه ی بی همتا... می رود با کوله باری پر برگردد برای هدایت همان امت ... یک آیه است و این همه درس... از یک طرف می گوید نمی توان به بهانه خلوت و اشک و عرفان، از خلق الله، جنگ فرهنگی و سیاسی و تکلیف اجتماعی چشم پوشی کرد و اصلا عرفان بدون تلاش برای امت خدا که عیال خدا هستند، عرفان نیست، شیطان است. و از طرف دیگر یادمان می دهد پیامبرِ معصوم و اولوالعزم هم که باشی، به مناجات و تضرع در درگاه حق نیاز داری...بلکه بالاتر... باید اصلاح کرد و گفت: هر چه درجه ات، ایمانت، عرفانت، سیر الی الحق ات بیشتر، نیازت به تضرع، التماس و خلوت بیشتر... چه اینکه در قامت یک رهبر برای خلق الله یا یک هادی برای گروهی از این امت، دیدن مشکلات، دردها، دوری از خدا و انحراف شان آنچنان سینه ات را می فشارد و تلّی از غم بر قلبت تلنبار می کند که جز با خلوت با معبود تسلایی برای این درد گران نیست... و این چنین است که اگر برای امت فقط نماز یومیه واجب است، برای پیامبرش نماز شب هم واجب است، برای موسی چله خلوتش واجب است... حال پیدا کنیم در این بیکران، جایگاه ما کجاست و نیازمان به این خلوت کجاست... هر کس سحر ندارد از خود خبر ندارد... این خلوت، این تضرع، این مناجات منبع سوخت عارف است برای پرواز به سمت الله، پروازی که از میانه خلق الله می گذرد... و یقینا این در هم تنیدگی خلوت و جلوت ، رمز پرواز عاشق است... بدون خلوت، جلوت دست و پا زدنی بیش نیست، انتهایش بی اثری، تردید، بریدن و شکستن است، بدون جلوت، خلوت هم، همکلامی با شیطان است نه معبود... 📝 ویدیوچکـ / @videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️