در پيدايش اولاد هم در ذيل آيهٔ مباركهٔ ﴿وشاركهم في الاموال و الاولاد﴾ حذف ملاحظه مي‌فرماييد حتي در پيدايش اولاد هم گفته‌اند اگر بعضي از شرايط رعايت نشود، شيطان شريك در آن فرزند است. او مي‌شود شيطان زاده. اين همان است كه در قرآن كريم فرمود: ﴿إنّ من أزواجِكُم وَ أولادكم عدوّاً لكم﴾[15] اين مال مي‌شود دشمن، اين فرزند مي‌شود دشمن. آنگاه آن مالي و آن فرزندي بركت هست و نعمت هست كه نه تنها دشمن انسان نباشد، بلكه مؤيّد و معين انسان باشد در آن راهها اين تازه كارهاي دنيايي است خيليها هستند كه زندگيشان پر بركت است از حسنهٴ دنيا برخوردارند از حسنهٴ آخرت هم متنعمند كه ﴿ربنا آتنا في الدنيا حسنه﴾[16] مال اينها وبال نيست براي اينها، عمري هم با احترام زندگي مي‌كنند و هرگز مال اينها آبروي اينها را نبرد و اينها را به جهنم نبرد. اگر كار را انسان نتواند به نام خدا شروع بكند يقين داشته باشد كه آن كار به مقصد نمي‌رسد. يك روزي دامنگير او خواهد شد. كاري است ابتر. كار ابتر مثل اين اتومبيلي است كه به مقصد نمي‌رسد و بين راه مانده. يا سنگ دهنهٴ جدول آب است كه حركت نمي‌كند اين وسط مانده. نه خود مي‌رود و نه مي‌گذارد كسي برود. اين سنگ دهنهٴ جدول مزاحم آب است. اين مال مزاحم آدم است. اولاد مزاحم آدم است. كه فرمود: اين اموال و اين اولاد فتنه است و عدو است. همان لساني را كه درباره شيطان بيان كرد كه فرمود اين شيطان عدو شما است ﴿فَاتّخذوهُ عَدُوّاً﴾[17] دربارة مال هم فرمود بعضي از مالها دشمن شماست. بعضي از فرزندها هم فرمود دشمن شماست. اگر كار دنيايي هم كه باشد، انسان اينها را براي رضاي خدا انجام بدهد نه تنها رهزن نيستند بلكه معين هستند.
«والحمد لله رب العالمين»
[1] . عوالي اللئالي، ج 1، ص 196.
[2] . سورهٔ فاتحة الكتاب، آيهٔ 1.
[3] . سورهٔ نمل، آيهٔ 30.
[4] . بحار، ج 73، ص 305، «كلّ امر ذي بال لم يذكر فيه بسم الله فهو أبتر» الدرّ المنثور، ج 1، ص 26 «كلّ امر ذي بال لا يبدأ فيه بـ«بسم الله الرّحمن الرّحيم» أقطع.
[5] . نهج‌البلاغه، خطبه 40، بند 1.
[6] . سورهٔ انعام، آيهٔ 121.
[7] . سورهٔ ابراهيم، آيهٔ 18.
[8] . سورهٔ نور، آيهٔ 39.
[9] . سورهٔ شوريٰ، آيهٔ 20.
[10] . سورهٔ كوثر، آيهٔ 3.
[11] . سورهٔ علق، آيهٔ 1.
[12] . سورهٔ اعلي، آيهٔ 1.
[13] . سورهٔ اسراء، آيهٔ 80.
[14] . سورهٔ طلاق، آيهٔ 2-3.
.[15] سورهٔ تغابن، آيهٔ 14.
[16]. سورهٔ بقره، آيهٔ 201.
[17]. سورهٔ فاطر آيهٔ 6.