﷽ 🎇 🏴 امام حسين (ع) (۵): 🏴 امامت: 🏴 حسين بن ثُوير از امام جعفر صادق (ع) روايت کرده كه امام فرمود: « امامت بعد از امام حسن و امام حسين (ع)، هرگز در دو برادر جمع نمى‏گردد . و جز اين نيست كه از حضرت على بن الحسين (ع)، امامت فرزند بعد از پدر به طريق استمرار جارى شده است. چنانچه خداى تبارك و تعالى فرموده است كه: «وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِي كِتابِ اللَّهِ»، (يعنى: "و صاحبان خويشى‏ها بعضى از ايشان سزاوارترند به بعضى ديگر از غير ايشان در ميراث بردن در كتاب خدا "). و حضرت فرمود كه: «امامت بعد از على بن الحسين نمى‏باشد مگر در فرزندان و فرزندان آن فرزندان». ⚡️ یونس بن یعقوب از امام جعفر صادق (ع) روايت کرده که ‏فرمود: «خدا ابا فرموده است كه امامت را از براى دو برادر قرار دهد، بعد از امام حسن و امام حسين (ع)". ⚡️ حمّاد بن عيسى، از امام جعفر صادق (ع) روايت كرده است كه آن حضرت فرمود كه: " بعد از امام حسن و امام حسين (ع) امامت در دو برادر جمع نمى‏شود، و جز اين نيست كه امامت در فرزندان و فرزندان آن فرزندان است". (تحفة الأولياء (ترجمه أصول كافى)، ج‏1، ص 899) ⚡️ روايت شده كه امير المؤمنين على و امام حسن و امام حسين (ع) در امر وصيّت و امر خدا شريك بودند ولى خداى سبحان امير المؤمنين را بجهت اختصاص بخود در امر وصيّت مقدّم داشت و امام حسن را از لحاظ بزرگى سنّ به امام حسين مقدم داشت. امام حسين (ع) مدت (30) سال با امير المؤمنين بود و مدت (10) سال هم با امام حسن مجتبا بود. موقعى كه وفات امام حسن (ع) فرا رسيد، امام حسين (ع) را خواست و جميع ميراثهاى انبياء (ع) را به آن حضرت تسليم كرد و امام حسين هم براى امر خدا قيام كرد. پادشاه وقت در آن موقع معاوية بن ابو سفيان بود، معاويه در سال 60 هجرى وفات يافت و يزيد را وليعهد قرار داد، يزيد هم بعد از پدر خود سلطنت كرد و امام حسين را طلب كرد كه با او بيعت كند ولى امام حسين به او اعتنائى نكرد. (ترجمه إثبات الوصية، ص 301). ........................................... 💥 《فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا كَانُوا مُنظَرِينَ》 نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد! [(ولی امام حسین ع آن کسی بود که آسمان و زمین به حال او گریست)]. (الدخان/ ۲۹)