چهارشنبه‌ی فتح شرایط منطقه و عالم به گونه‌ای است که نه تنها ایران و جبهه‌ی مقاومت، بلکه تمام دنیا منتظر سخنان «امام‌خامنه‌ای» هستند؛ مدیری توانا در عرصه‌ی جهانی و استاد تبدیل بحران‌ها به فرصت‌ها برای مستضعفان عالم! تحلیل‌هایی که این روزها و خصوصاً بعد از سقوط دمشق در سراسر دنیا گفته و نوشته شد جز مواردی معدود، بسیار متناقض و بعضاً گمراه‌کننده‌ بود تا جایی که نه تنها فضا را برای مخاطبان‌شان شفاف‌ نکرد، بلکه بر ابهامات و دلهره‌ها و ناامیدی‌های آنها نیز افزود! اکنون نیاز به «فصل‌الخطاب»ی است که دوست و دشمن به درایت و صراحت و صداقتش ایمان دارند؛ کسی که خنکای سخنانش، همواره مرهمی است بر آتش دل مظلومان و ستم‌دیدگان! «آقا» چه خواهند گفت؟ آنچه از نگاه ایشان و شرایط عالم می‌توان «حدس‌زد»، موارد زیر است: ۱) تاکید چندباره بر اهمیت موضوع فلسطین به‌عنوان مسأله‌ی نخست دنیای اسلام و عدم‌تغییر سیاست راهبردی جمهوری اسلامی در حمایت از مردم مظلوم آن؛ ۲) بشارت قرص و محکم بر پیروزی نهایی و نزدیک جبهه‌ی حق؛ حتی محکم‌تر از سخنرانی‌های گذشته! ۳) بیان شرایط لازم برای پیروزی جبهه‌ی مقاومت و توجه‌دادن به عوامل شکست این جبهه؛ ۴) خط‌ونشان اساسی برای اسرائیل و خصوصاً آمریکا؛ ۵) تحلیل شرایط منطقه و جبهه‌ی مقاومت به‌ویژه وضعیت سوریه و احتمالاً شکوه‌ای درددل‌گونه از ماجرای بشار؛ مثل آنچه امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) با اندوه فراوان بعد از دیدن شمشیر زبیر فرمود! ۶) تاکید تام و تمام بر توانمندی نیروهای مسلح در عرصه‌ی باور و میدان. ۷) تأکید بر نقش مهم «مردم ایران» در رقم‌زدن «پیروزی نهایی» با شناخت و انجام وظایف ملی و تمدنی. نکته: آنچه قطعاً در سخنان ایشان شنیده نخواهد شد، ابراز سستی و ناامیدی و شکست خواهد بود! بیان شرایط و علائم ظهور و مطالبی از این‌دست که این روزها فراوان دیده و شنیده شد، به نظر جایی در کلام‌شان نخواهدداشت. باید «این چهارشنبه» منتظر یکی از مهمترین سخنرانی‌های «امام‌خامنه‌ای» در طول ۳۵ سال زعامت‌شان باشیم. ✍حجت الاسلام عباس بابائی ۱۹ آذر ۱۴۰۳