*ما در واشنگتن نگران زنان و جمعیت ایران هستیم!*
موسسه خاورمیانه (Middle east institute) در تاریخ 22 مارس 2022 (دوم فروردین ماه) وبیناری با موضوع *سیاست های افزایش جمعیت ایران* برگزار کرد. در این وبینار که نادره شاملو (مشاور ارشد سابق بانک جهانی و عضو ارشد غیر مقیم فعلی شورای آتلانتیک)، فیروزه کاشانی ثابت (استاد تاریخ دانشگاه پنسیلوانیا، و نویسنده کتاب «درک شهروندان، زنان و سیاست از مادری در ایران») ، فرزانه رودی (مدیر سابق خاورمیانه و شمال آفریقا دفتر مرجع جمعیت) و الکس وتنکا (مدیر برنامه ایران و عضو ارشد موسسه خاورمیانه) در آن به سخنرانی پرداختند سیاست های اخیر افزایش جمعیتی ایران مورد بررسی قرار گرفت. این موسسه در پایگاه اینترنتی خود ضمن اینکه سیاست جمعیتی را یک اهرم مهم برای تعادل اهداف کوتاه مدت، رشد اقتصادی بلندمدت، رفاه و قدرت و همچنین پایداری اجتماعی و زیست محیطی دانسته است با اشاره به اینکه دولت های انقلابی در ایران ابتدا سیاست های تنظیم خانواده قبل از 1979 رژیم قبلی را معکوس کرده ولی در اوایل دهه 1990، مسیر خود را تغییر داده و یکی از موفقترین طرحهای تنظیم خانواده را براساس استانداردهای بینالمللی اجرا کرد که نرخ باروری را از 6.2 به 1.9 کاهش داد، سیاست های فعلی ایران را به چالش کشیده است. این سایت نوشته است: «مجموعه ای از اقدامات، برخی از آنها بسیار بحث برانگیز، همراه با بودجه سخاوتمندانه و ایجاد ستادهای مبارزاتی برای ترغیب خانواده ها به داشتن فرزندان بیشتر انجام شده است. آیا این هدف قابل توجیه است؟ و آیا اقدامات انجام شده موثر و مورد قبول مردم خواهد بود؟ »
مؤسسه خاورمیانه که در سال 1946 با ماموریت *افزایش دانش خاورمیانه در میان شهروندان ایالات متحده و ارتقای درک بهتر بین مردم این دو منطقه* تأسیس شد، قدیمیترین مؤسسه مستقر در واشنگتن است که صرفاً به مطالعه خاورمیانه اختصاص دارد. این موسسه یک اتاق فکر است که تجزیه و تحلیل سیاست های تخصصی، خدمات آموزشی و توسعه حرفه ای خاورمیانه بوده و مرکزی برای تعامل با هنر و فرهنگ منطقه ارائه می کند. این موسسه توسط جورج کمپ کایزر در سال 1946 با الهام از تجربیات خود در منطقه قبل از جنگ جهانی دوم، تأسیس شد.
این موسسه به طور مستمر عملکرد کشورهای منطقه من جمله ایران را در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ... رصد و تحلیل می نماید.
در همین راستا در گزارشی در خصوص زنان و با عنوان *«آیا زنان می توانند انقلاب جدیدی در ایران به وجود آورند؟»* نوشت : «زنان ایرانی چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور با یکدیگر همکاری می کنند تا تغییرات اجتماعی و سیاسی واقعی را در ایران به وجود آورند. در حالی که رهبر معظم آیتالله علی خامنهای و حامیانش از ایدئولوژی رسمی دولت در مورد اسلام سیاسی دفاع میکنند، سازمانهای مردمی تحت رهبری زنان تلاشهای مخالفی را برای ترویج دموکراسی و حقوق بشر از طریق رویکردی مشارکتی و غیرایدئولوژیکی رهبری میکنند. این گروههای حقوق بشر و زنان با پذیرش تنوع، همکاریهای داخلی و بینالمللی بیشتر و تمرکز بر دستیابی به اهداف خاص و عملی، مسئولیت تغییر را با هدف ایجاد انقلابی جدید در ایران رهبری میکنند. با گذشت بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی 1979، دولت در تهران همچنان برای اسلامیسازی بیشتر جامعه تلاش میکند و زنان یکی از اهداف اصلی این تلاش هستند. اما در واقع جمهوری اسلامی مشروعیت عقیدتی و سیاسی خود و همراه با آن اعتماد اکثریت مردم را از دست داده است. حتی اصلاحطلبان و سایر گروههای سیاسی که در گذشته با دولت همکاری میکردند، شروع به انتقاد از نظام کردهاند، زیرا مشکلاتی مانند تورم، فساد، فقر، سوء مدیریت منابع طبیعی، آسیبهای زیستمحیطی و سرکوبهای شدید دولتی با مخالفان باعث شده است که میلیونها نفر ایرانیان به دنبال جایگزینی باشند – جایگزینی که بتواند صلح، رفاه و ثبات را به ارمغان آورد.»
در ادامه ی این گزارش درخصوص سازمان های مردم نهاد مرتبط با زنان نوشته است: « کار یک NGO به نام خانه خورشید هم فرصت ها و هم چالش های پیش روی سازمان های مردمی زنان در ایران را برجسته می کند. خانه خورشید که در سال 2006 برای کمک به زنان در تهران در مقابله با اعتیاد تأسیس شد، غذای گرم، پوشاک و دارو را همراه با کلاسهای آموزشی، مشاوره و جلسات روانشناسی ارائه کرد و به هزاران زن آسیبدیده کمک کرد. سازمانهای مردمی زنان در ایران به طور فزایندهای تلاشهای خود را بر روی اهداف عملی خاصی مانند این متمرکز میکنند و فعالیتهایی را انجام میدهند که نه تنها باعث ایجاد همبستگی در بین زنان میشود، بلکه از کسانی که بیشترین آسیب را میبینند حمایت و تقویت میکنند. اما در سال های اخیر، این گروه ها نیز تحت فشار فزاینده ای از سوی نهادهای امنیتی ایران قرار گرفته اند.
@women92