سلطانِ غم! چشم وُ چراغم، مادر… تنها گلِ گلزارِ باغم، مادر… بعد از خدا؛ تنها امیدم، مادر… من با دعایت؛ رو سفیدم، مادر…●♪♫ مــادر؛ پرستارِ دلم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منزلـم… مـــادر؛ پرستارِ دلـم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منـزلــم… در قلبِ من این؛ این آرزویِ آخر است… گویند؛ بهشت، در زیرِ پای مادر است…●♪♫ ای وایِ من! قدرِ تو را نشناختم! من را ببخش… تنها به خود، پرداختم… مـادر؛ پرستـارِ دلم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منزلـم… مــادر؛ پرستارِ دلـم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منزلــم شعر و ملودی : رضا نیک فرجام تو با بدی ام ساختی وُ سوختی… تنها چراغِ خانه را، افروختی… هر جمعه ها؛ چشمت به قابِ جاده ها… شاید بیاید؛ اَمَّ یُجیبِ جاده ها! مـادر؛ پرستارِ دلـم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منزلـم… مــادر؛ پرستارِ دلم… ای روشنی بخش وُ چـراغِ منزلــم… کسی که تا همیشه؛ پای من، سوخت… چراغِ خانه ی سردِ من، افروخت… شبی که ســر به بالینِ تبــم، مــن… شبی که سر به بالینِ تبم، من… زمین وُ آسمان؛ یک جا به هم دوخت! زمیــن وُ آسمـــان… مادر! تویی دار وُ ندارم… مادر… بعد از تو من دیگر، چه دارم؟ مادر… ای گریه ات؛ پشت وُ پناهم، مادر! من با دعایت؛ رو به راهم، مادر… مـادر؛ پرستـارِ دلم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منزلـم… تنظیم قطعه : سعید لطفی مــادر؛ پرستارِ دلـم… ای روشنی بخش وُ چــراغِ منـزلــم… سلطانِ غم! چشم وُ چراغم، مادر… تنها گلِ گلزارِ باغم، مادر… بعد از خدا؛ تنها امیدم، مادر… من با دعایت؛ رو سفیدم، مادر… مــادر؛ پرستارِ دلم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منزلـم… مـــادر؛ پرستارِ دلـم… ای روشنی بخش وُ چراغِ منـزلــم…