┄═❁๑◌‌✿❁❁✿◌‌๑❁═┄                 ﷽ (ع) مرغ دلم پر زند بر سر کوی رضا دست نیازم بود باز به سوی رضا آرزویم این بود تا دم مردن شود چشم گنه کار من باز به سوی رضا ┄═❁๑◌‌✿❁❁✿◌‌๑❁═┄                  خلق جهان زائرند از همه سو کعبه را کعبه بود در حجاز زائر کوی رضا با نفس عیسویش، با دم جانبخش خویش جان مسیحا بود زنده ز بوی رضا ┄═❁๑◌‌✿❁❁✿◌‌๑❁═┄                  بر بدنش می شود آتش دوزخ حرام هر که خورد قطره ای آب ز جوی رضا کشور ایران فقط نیست به او متکی زندگی کائنات بسته به موی رضا ┄═❁๑◌‌✿❁❁✿◌‌๑❁═┄ نیست عجب خضر اگر تشنه لب جام اوست ساقی رضوان بود مست سبوی رضا جرم و گناه و خطاست عادت دیرین من عفو کرامت بود خصلت و خوی رضا ┄═❁๑◌‌✿❁❁✿◌‌๑❁═┄                  چند به شوق بهشت زائر این در شوی جنت جنت بود روی نکوی رضا "میثم" اگر از نماز آبروی مؤمن است آب دهد بر نماز آب وضوی رضا 🎧🎤 👌 👇👇👇