⬆️⬆️ پنج شهید را که مطمئن بودیم گمنام اند، انتخاب کردیم. پیکرها را خوب گشته بودیم ،هیچ مدرک هویتی به دست نیامده بود. قرار شد در بین شهدا، یک شهید گمنام که سر در بدن نداشت، به نیابت از ارباب بی سر، اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در روز تاسوعا تشییع و در ورودی دهلران دفن کنیم. کفن ها آماده شد. همیشه این لحظه، سخت ترین لحظه برای بچه های تفحص است؛ شهدا یکی یکی کفن می شدند. آخرین شهید، پیکر بی سر بود. سخت دلمان هوایی شده بود، معجزه شد، تکه پارچه ای از جیب لباس شهید به چشم بچه ها خورد. روی آن چیزی نوشته شده بود که به سختی خوانده می شد: «حســین پزنده، اعزامی از اصفهان» 🌷شهید به آغوش خانواده اش برگشت تا در روز عاشورا در اصفهان تشییع شود و بی سر و سامان دیگری از قبیله ی حسین (علیه السلام) جایگزین او شد. کسی چه می داند، شاید نام او که در روز تاسوعا در دهلران تشییع و به جای او دفن شد «عباس» بوده است. http://eitaa.com/joinchat/2590638082Cd5b472439f