#امام‌حسن‌مجتبیٰ:
ان حضرت در وصف برادر « دوست » نيكوكارش فرمود : از همه ی مردم در چشم من بزرگ‌تر بودو سر بزرگوارى او درنظر من كوچكى دنيا در چشم او بود ؛ جهل و نادانى بر او تسلط نداشت ؛ اقدام نمى‌كرد مگر بعد از اطمينان به سودمند بودن ان . نه شكايتى داشت و نه خشم و دلتنگى .
💚🦋💐
بيشتر عمرش خاموش بود ؛ و چون لب به سخن مى‌گشود بر همه ی گوينده‌ها چيره بود ؛ ضعيف و ناتوان مى‌نمود ؛ اما هنگام نبرد شيرى درنده بود . چون با دانشمندان مى‌نشست به شنيدن شيفته‌تر بود تا گفتن.
💐💚🦋
به هنگام ضرورت سخن ؛ سكوت خودرا مى‌شكست. نمى‌گفت انچه را عمل نمى‌كرد و عمل مى‌كرد انچه را نمى‌گفت ؛ چون در برابر دو كار قرار مى‌گرفت كه نمى‌دانست كدام خداپسندانه‌تر است ان را درنظر مى‌گرفت كه پسند نفسش نبود ؛ هيچكس رابه خاطر كارى كه مى‌توان از ان عذرى آورد سرزنش نمى‌كرد .
«تحف العقول ؛ ص 237»
✨🌸✨🌸