بایی پیچیدم و با جمعی از آن‌ها به زیارت حضرت ابالفضل و امام حسین (ع) رفتیم. بعد از زیارت، آن گوشت را ساعت شش بعدازظهر به آشپزخانه هتل دادیم تا در دیگی بپزند. دوازده شب با همان جمعی که شاهد بودند رفتیم دیدیم آب می‌جوشد اما گوشت هیچ تغییری نکرده است. بار دیگر نزدیکی‌های سحر رفتیم باز هم گوشت نپخته بود دوباره ساعت ۶ صبح رفتیم اما گوشت هیچ تغییری نکرده بود. وی ادامه داد: آن روز، باید به ایران برمی‌گشتیم. در اتوبوس ماجرا را برای همه هم‌کاروانی‌ها تعریف کردم. به ایران و دورود برگشتیم. گوشت را هم آوردیم. حالا هرکسی این ماجرا را شنیده بود رفته بود خانه به بقیه گفته بود و ماجرا پیچیده بود. تا ظهر جمعیت زیادی از مردم، مسئولان و امام جمعه به خانه ما آمدند. من به همان بزرگی که اولین بار این ماجرا را تعریف کرده بود زنگ زدم که چنین قصه‌ای پیش آمده‌است. درست است که مردم از سر ارادت می‌آمدند اما اگر ارادت‌ها مدیریت نشود از آن خرافه درمی‌آید. او گفت بروید جایی گوشت را دفن کنید و این ماجرا را برایم بنویسید. ما هم آن را نوشتیم و تقدیم او کردیم. این داستان بعد از آن، بارها منتشر شده‌است. منبر را می‌بوسند اما منبری را فحش می‌دهند این سخنران خاطرنشان کرد: گاهی حرمت چای امام حسین را داریم اما حرمت چای‌ریز آن را نه! برخی منبر را می‌بوسند اما منبری را فحش می‌دهند. این منبر که چوب است باید حرمت مداح و منبری و گریه‌کن امام حسین (ع) را  داشته‌باشیم. در محبت امام حسین (ع)، سلیقه‌ای عمل نکنیم. هر چه برای سیدالشهداست، برای ما احترام دارد. اگر گریه‌کن امام حسین (ع) اشتباهاتی هم دارد، باز قابل احترام است. ائمه فرمودند شما حق ندارید به شیعه ما فاسق بگویید، بلکه نهایتاً بگویید فلانی فاسق‌العمل است. به جای تبری جستن از شخص از عمل او تبری بجویید. او جوهرش پاک است و فقط گرد و غبار روی عمل او نشسته‌است. وی افزود: امروز به امید نیاز داریم. دشمن تمام قدرتش را جمع کرده تا مردم را ناامید کند. اخیراً در جلسه‌ای می‌گفتند مردم دین‌ستیز شدند من گفتم نه، مردم دین‌ستیز نشدند. مردم فقط از رفتار من و امثال من زده شدند. اگر به دیده انصاف بنگریم ما خیلی جلو رفته‌ایم. بعد از انقلاب ارزش‌ها احیا شده‌است. از اول انقلاب تا الان سیره وقف ما صعودی شده است. دشمن طوری القاء می‌کنند که مردم دین‌گریز شده‌اند اما نباید فقط یک منطقه تهران را دید. در تشیع، توقف مذموم و حرکت ممدوح است و همیشه حرکت رو به جلو بوده‌است.