💎 ۱۲۰ 🌹 جبرئیل بر زبانت جاری کرد. 📝شاعر بود؛ قصائدی سروده بود بی نظیر! آرزویش این بود این اشعار را برای مولایش امام رضا بخواند. ♦️آمد خدمت امام و اجازه گرفت و شروع کرد به سرودن قصیده اش. 🔹مَدَارِسُ آيَاتٍ خَلَتْ مِنْ تِلَاوَةٍ 🔹وَ مَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ الْعَرَصَاتِ 🔸مدرسه هایی که در آن آیات الهی خواند می شد از صدای تلاوت خالی گشته و جایگاه وحی خداوند همچون بیا ب ان هموار شده است.(خاندان پیامبر خدا، غریب و تنها هستند) تا رسید با این ابیات: 🔹خُرُوجُ إِمَامٍ لَا مَحَالَةَ خَارِجٌ 🔹يَقُومُ عَلَى اسْمِ اللَّهِ وَ الْبَرَكَاتِ 🔹يُمَيِّزُ فِينَا كُلَّ حَقٍّ وَ بَاطِلٍ‏ 🔹وَ يُجْزِي عَلَى النَّعْمَاءِ وَ النَّقِمَاتِ 🔸ظهور امامى كه ناچار مي بايد بيايد، حتمى است او بنام خدا و بركات او قيام مي كند تا در ميان ما هر حقى را از باطل تميز دهد و پاداش هر نعمت و نقمتى را عطا نمايد. امام، با شنیدن این دو بیت، شدیدًا گریه کردند و سپس سرشان را بلند کرده و فرمودند: ای خزاعی! روح القدس این دو بیت را بر زبانت جاری کرد؛ آیا میدانی این امام کیست؟ عرض کردم: نه! جز این که قیام امامی از شما را شنیده ام که زمین را از فساد پاک و آن را از عدالت پر خواهد کرد. 🟢حضرت فرمودند: دعبل! امامِ بعد از من، «محمد» پسرم و بعد از او، پسرش «علی» و بعد از او، پسرش «حسن» و نهایتاً پسرش «»است که: «الْمُنْتَظَرُ فِي غَيْبَتِهِ الْمُطَاعُ فِي ظُهُورِهِ» در دوران غیبت باید چشم به راه و هنگام ظهورش، مطیع و فرمانبردارش بود اگر از دنیا فقط یک روز باقی مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی می کند تا او قیام کند و عالَم را پر از کند همانگونه که از ظلم پر شده است. (۱) 📚منابع: ۱). كمال الدين و تمام النعمة، ج‏۲، ص: ۳۷۲